0000001 46

łowego ustawienia kręgosłupa. Działanie gorsetów polega na pośredniej ochronie (podparciu) kręgosłupa oraz ograniczeniu ruchów' zginania i prostowania, pochylania się na boki oraz ruchów skrętnych.

Odciążanie poszczególnych kręgów' lub odcinków kręgosłupa osiąga się przez podparcie, czyli przeciwstawienie się sile ciężkości lub też przez odpowiednie ustawienie kręgów' względem siebie, a tym samym uzyskanie korzystniejszego rozłożenia ucisków.

Działanie korekcyjne gorsetów polega również na poprawie wzajemnego ustawienia poszczególnych kręgów i odcinków' kręgosłupa oraz trwałym zabezpieczeniu uzyskanego ustawienia.

ODCINEK SZYJNY KRĘGOSŁUPA

W zależności od potrzeby stosuje się różnego rodzaju kołnierze, łatwe do zakładania i zdejmowania w pozycji leżącej, w celu uniknięcia dodatkowego urażenia kręgosłupa. W przypadku skręceń zakłada się z reguły kołnierze, będące rodzajem szala, wykonane z miękkiego tworzywa gąbczastego, waty lub miękkiego filcu, obciągniętego rękawem trykotowym. Owinięcie szyi tym kołnierzem stwarza elastyczne podparcie głowy, niewielkie odciążenie kręgosłupa oraz wywiera działanie ocieplające, łagodzące bóle.

W przypadkach złamań i podwichnięć stosuje się głównie kołnierze sztywne, wykonane z tworzywa termoplastycznego (ryc. 97). Zadaniem takich kołnierzy jest trwała stabilizacja odcinka szyjnego oraz odciążenie uszkodzonych struktur anatomicznych.

ODCINEK PIERSIOWO-LĘDŻWIOWY KRĘGOSŁUPA

Dobrze dopasowany gorset powinien dobrze unieruchamiać chory odcinek, a jednocześnie nie krępować ruchów kończyn i nie ograniczać korzystania z pozycji siedzącej oraz nie ograniczać oddychania.

Podobne funkcje, jak i gorsety spełniają również sznurówki wykonane z płótna, tkanin elastycznych, wzmocnione taśmami metalowymi (ryc. 98).

Oba te typy zaopatrzenia ograniczają zakres ruchów' kręgosłupa, oczywiście pod warunkiem, że są dokładnie dopasowane do powierzchni ciała. Różnią się tylko między sobą stopniem ograniczenia tych ruchów.

W obrębie dolnego odcinka piersiowego i lędźwiowego kręgosłupa zastosowanie znajdują prostotrzymacze, czyli monitory wspomagające czynną korekcję postawy ciała w' dysfunkcjach układu mięśniowego. Warunkiem zastosowania prostotrzymacza jest zdolność napinania odpowiednich mięśni korygujących postawę.

Korekcję ustawienia kręgosłupa zapewniają gorsety korekcyjne, mające za zadanie zmniejszenie nieprawidłowych krzywizn kręgosłupa, np. w przypadku skoliozy i tzw. okrągłych pleców (kifoza młodzieńcza). Przykładem gorsetów' korekcyjnych są np. gorset Blounta, gorset ortopedyczny typu Milwaukee i in-

Ryc. 98. Sznurówka I lohmana z ram;j

tylną-

Ryc. 99. Korckcyjno-slabilizujący gorset Jcvclta.

ne, zaliczane do grupy gorsetów korckcyjno-stabilizujących, jak: gorset Jevetta (ryc. 99) lub Vogt-Bóhlera.

Uwaga! W przypadku stosowania prostotrzymaczy muszą one stwarzać pewien stopień niewygody, przez co zmuszają użytkownika do czynnej korekcji postawy ciała.

OBUWIE

ORTOPEDYCZNE

Zasadniczym celem stosowania obuwia ortopedycznego jest korekcja odwracalnych zniekształceń stóp, lub też stworzenie wygodnego podparcia oraz ochrony dla stopy o utrwalonym zniekształceniu. Niektóre nie utrwalone zmiany w budowie stóp (np. obniżenie sklepienia podłużnego i poprzecznego) nie wymagają w zasadzie zaopatrzenia w specjalny but. Wystarcza wtedy modyfikacja obcasa bądź wkładka.

OBUWIE

PROFILAKTYCZNE

Obuwie profilaktyczne jest jakby ogniwem pośrednim między obuwiem normalnym a ortopedycznym. Stosuje się je w przypadkach niedużej statycznej niewydolności stopy lub narażenia stopy zdrowej na długotrwałe przeciążenia. Zadaniem jego jest zapobieganie powstawaniu deformacji.

93