Tabela 9
Tabela punktowa sil)' dla mężczyzn
Punkty |
Siła w kg |
Punkty |
Siła w kg |
Punkty |
Siła w kg |
100 |
133 |
73 |
83 |
46 |
43 |
99 |
131 |
72 |
86 |
45 |
42 |
98 |
130 |
71 |
85 |
44 |
40 |
97 |
128 |
70 |
83 |
43 |
38 |
96 |
126 |
69 |
82 |
42 |
37 |
95 |
125 |
68 |
80 |
41 |
35 |
94 |
123 |
67 |
78 |
40 |
33 |
93 |
121 |
66 |
76 |
39 |
• 1 |
92 |
120 |
65 |
75 |
38 |
50 |
91 |
119 |
64 |
73 |
57 |
28 |
90 |
116 |
63 |
71 |
36 |
27 |
89 |
115 |
62 |
70 |
35 |
25 |
88 |
113 |
61 |
68 |
34 |
23 |
87 |
111 |
60 |
67 |
33 |
22 |
86 |
110 |
59 |
65 |
32 |
20 |
85 |
108 |
58 |
63 |
31 |
18 |
84 |
106 |
57 |
62 |
30 |
17 |
83 |
105 |
56 |
60 |
29 |
15 |
82 |
103 |
55 |
58 |
28 |
13 |
81 |
101 |
54 |
57 |
27 |
12 |
80 |
100 |
53 |
55 |
26 |
10 |
79 |
98 |
52 |
53 |
to k-O |
8 |
78 |
96 |
51 |
52 |
24 |
7 |
77 |
95 |
50 |
50 |
23 |
5 |
76 |
93 |
49 |
48 |
22 |
4 |
75 |
91 |
48 |
47 |
21 |
*) |
74 |
98 |
47 |
45 |
wyniku odejmujemy iloczyn od 50 punktów. Uzyskane punkty podstawiamy do tabeli punktowej siły (tab. 9) i odczytujemy ostateczną wartość uzyskanego przez badanego wyniku.
Należy w tym miejscu podkreślić, że podane w tabeli 7 normy dla inwalidów uprawiających sport nie są zbyt wysokie, mimo że zostały skonstruowane w wyniku badań zawodników' sportu wyczynowego. Na przykład norma (tab. 7), za którą otrzymuje się 50 punktów dla przeciętnie zbudowanego mężczyzny o wzroście 171 cm i ciężarze 65 kg. równa się 28, tj. tyle wynosi łączna liczba podciągnięć na drążku i ugięć ramion w podporze.
Normy tej prawdopodobnie nie uzyska inwalida, który nie uprawia systematycznie ćwiczeń fizycznych, tym bardziej że podawane normy bardzo „karzą” osoby z nadwagą. Mężczyzna, który mierzy na przykład tylko 157 cm i waży 80 kg, musi uzyskać łącznie aż 40 powtórzeń ćwiczeń składających się na próbę siły. Ilustrację trudności w uzyskaniu „normy” przez osobę o takich warunkach somatycznych może stanowić wskazówka Astranda, że za człowieka bardzo silnego możemy uważać takiego, który jest w stanie wykonać minimum 10 ugięć ramion w podporze.
3.4.2. Sposób wykonywania testu przez kobiety (66]
Miejsce przeprowadzania: sala gimnastyczna lub gabinet usprawniania leczniczego.
Próba: Próbę wykonuje się na ławeczce szwedzkiej, odwróconej częścią równoważną do góry (może być również podwyższenie tej samej wysokości). Pozycją wyjściową jest podpór przodem z wyprostowanymi ramionami na szerokości barków. Z tej pozycji'wykonuje się możliwie jak największe ugięcie ramion, ale bez dotykania ławeczki klatką piersiową. Badana wykonuje ćwiczenia w dowolnym rytmie, powtarzając je możliwie jak najwięcej razy.
Ocena: Na ocenę składa się liczba pełnych wyprostów ramion, której odpowiada określona liczba punktów (tab. 10). Nie stosuje się poprawek tak jak u mężczyzn.
Należy zaznaczyć, że wszystkie próby siły zarówno kobiet, jak mężczyzn powinny być wykonywane po odpowiedniej rozgrzewce, we właściwym stroju (strój gimnastyczny lub dres), w protezie lub z aparatem, które są używane na co dzień przez inwalidę.
3.5. OCENA SIŁY OGÓLNEJ
Określenie siły ogólnej inwalidy ma duże znaczenie w rehabilitacji leczniczej i zawodowej. Zwykle wielkość utraty siły mięśniowej odnosi się do „wzorca” siły człowieka zdrowego o przeciętnej sprawności fizycznej. W taki sposób na przykład postępuje E. Asmussen z Instytutu Polio w Kopenhadze, badając zarówno ludzi zdrowych (sportowców i nie uprawiających sportu), jak inwalidów. Stopień utraty siły ogólnej określa się zazwyczaj w procentach.
Istota oceny siły ogólnej polega na tym. że stosuje się pomiary najbardziej przydatne do oceny tej cechy. Postępowanie takie zmniejsza liczbę pomiarów, sprowadzając badania do wybranych zespołów mięśni. Prześledźmy to zagadnienie na przykładzie pracy S. Sulisza [62]. Objął on badaniami studentów i studentki Politechniki War-
83