Img00273

277

W procesie nasycania, materiał izolacyjny zostaje najpierw starannie wysuszony (pod ciśnieniem atmosferycznym lub w próżni) w celu usunięcia z niego wilgoci, a następnie zanurzony w lakierze. Nasiąknięty lakierem dielektryk jest suszony w suszami, gdzie lakier twardnieje zarówno w jego porach, jak i na powierzchni.

Używane dotychczas powszechnie rozpuszczalnikowe lakiery olejne, olejno-żywi-czne i asfaltowo-olejne zostały prawie całkowicie wyparte przez lakiery syntetyczne. Podstawowymi składnikami tych lakierów są żywice alkidowe, modyfikowane kwasami tłuszczowymi olejów roślinnych.

Lakiery rozpuszczalnikowe zawierają ok. 50% rozpuszczalników, które w procesie suszenia odparowują i zostają zwykle wydalane do atmosfery. W krajach zachodnich wypierane są one coraz bardziej przez lakiery bezrozpuszczalnikowe, które nie zanieczyszczają atmosfery i odznaczają się lepszymi własnościami technologicznymi, mechanicznymi i cieplnymi. Są to wyroby najczęściej dwuskładnikowe, których składnik żywiczny i utwardzacz dostarczane są w oddzielnych opakowaniach. Podstawowym składnikiem tych lakierów są nienasycone żywice poliestrowe o małej lepkości, żywice estrowo-imidowe, epoksydowe, poliuretanowe i silikonowe.

4.150.    Lakiery klejące służą jako lepiszcza stosowane przy produkcji tworzyw warstwowych, materiałów azbestowych, mikowych itp. Gdy klejone materiały izolacyjne są porowate, proces klejenia następuje razem z procesem nasycania (np. przy papierowych tworzywach warstwowych), w przeciwnym przypadku, proces klejenia następuje samodzielnie (np. produkcja mikanitu).

4.151.    Błony wytwarzane przez lakiery chude nie mają zbyt dobrych własności mechanicznych, są dość miękkie i łatwo się zdrapują. Szybko schnącym lakierem chudym powietrznym jest na przykład spirytusowy roztwór szelaku. Bardzo dobre własności klejące ma lakier chudy, będący spirytusowym roztworem gliftalu, używany przy produkcji mikanitów. Do lakierów chudych należą czarne lakiery asfaltowe, będące roztworami asfaltu na przykład w benzolu. Błony tych lakierów są niehigroskopijne, ale bardzo słabe pod względem mechanicznym, łatwo topliwe przy nagrzaniu i nieodporne na wiele rozpuszczalników. Są stosowane na powłoki antykorozyjne przedmiotów metalowych. Chude lakiery nitro (roztwory azotanu celulozy w acetonie) tworzą błony bardzo wytrzymałe mechanicznie i odporne na działanie benzyny i oleju mineralnego.

Najpowszechniejszym lakierem tłustym jest olej lniany rozcieńczony naftą. Po powleczeniu lakierem, na przykład blachy transformatorowej, umieszcza się ją w suszarce (w temperaturze ok. 450°C), gdzie nafta się spala, olej zaś zapieka, tworząc cienką, mocną i niehigroskopijną błonę. Podobnie druty nawojowe emaliuje się olejem drzewnym z dodatkiem kopalu rozcieńczonym naftą i zapieka w wysokiej temperaturze.

Żywice lane

4.152.    Żywice lane są żywicami syntetycznymi, termoutwardzalnymi, jedno- lub dwuskładnikowymi. W wyniku reakcji chemicznej przy udziale utwardzacza żywica