Spostrzeganie społeczne - badanie w jaki sposób tworzymy wyobrażenia innych ludzi i wyciągamy wnioski ich dotyczące.
Komunikacja niewerbalna - sposób w jaki ludzie komunikują, intencjonalnie bądź nieintencjonalnie, bez słów; wskaźniki niewerbalne obejmują mimikę, ton głosu, gesty, pozycje i ruchy ciała dotyk i spoglądanie.
Reguły ujawniania - kulturowo zdeterminowane reguły określające jakie zachowania niewerbalne nadają się do ujawnienia.
Emblematy - niewerbalne gesty, które w danej kulturze są dobrze zdefiniowane, mają zwykle swoje bezpośrednie odpowiedniki.
Teoria roli społecznej - teoria mówiąca, że różnice płciowe pojawiające się w zachowaniu społecznym wynikają ze społecznego podziału pracy pomiędzy płciami; podział ten prowadzi do różnic w oczekiwaniach wobec ról płciowych i umiejętności związanych z płcią.
Ukryta teoria osobowości - schematy, które ludzie stosują, by pogrupować różne rodzaje cech osobowości, na przykład wielu ludzi twierdzi, że jeżeli ktoś jest uprzejmy, to jest również hojny.
Teoria atrybucji - określenie sposobu, w jaki ludzie wyjaśniają przyczyny tak swego zachowania, jak i zachowania innych ludzi.
Atrybucja wewnętrzna - wnioskowanie, że jakaś osoba zachowała się w określony sposób zarówno ze względu na swe właściwości, jak i postawy, charakter czy osobowość.
Atrybucja zewnętrzna - wnioskowanie, iż jakaś osoba zachowała się w określony sposób ze względu na właściwości sytuacji, w której się znalazła.
Rezultaty nietożsame - konsekwencje określonego przebiegu działania, które nie mogło wystąpić przy alternatywnym działaniu.
Oczekiwania oparte na kategorii - oczekiwania dotyczące ludzi, bazujące na cechach grupy, do których te osoby przynależą.
Oczekiwania oparte na obiekcie - oczekiwania wobec jakiejś osoby, bazujące na jej wcześniejszych działaniach.
Model współzmienności - koncepcja wg której dokonujemy atrybucji przyczynowych dotyczących jakiejś osoby na podstawie obserwacji faktów, które zmieniają się wraz z jej zachowaniem.
Zgodność informacji - informacja dotycząca tego, w jakim stopniu ludzie zachowują się wobec tych samych bodźców tak samo.
Wybiórczość informacji - informacja mówiąca o tym, do jakiego stopnia dany aktor zachowuje się w ten sam sposób wobec różnych bodźców.
Spójność informacji - informacja mówiąca o stopniu, w jakim zachowanie jakiegoś aktora wobec określonego bodźca jest takie samo mimo upływu czasu i innych okoliczności.
Podst. błąd atrybucji - tendencja do przeceniania czynników wewnętrznych przynależnych do dyspozycji, a niedocenianie roli sytuacji.
Wyrazistość spostrzeżeniowa - informacja, która skupia naszą uwagę.
Różnica między aktorem a obserwatorem - tendencja do spostrzegania zachowań innych ludzi jako następstwa ich dyspozycji, podczas gdy swoje własne zachowania tłumaczy się wpływem czynników sytuacyjnych.
Atrybucje w służbie ego - wyjaśnienia, które przypisują czynnikom wewnętrznym zależnym od dyspozycji, za niepowodzenia zaś obwiniają czynniki zewnętrzne należące do sytuacji.
Atrybucje obronne - wyjaśnienia zachowania, które pozwalają tłumić świadomość tego, że jest się śmiertelnym i podatnym na zranienia.
Konformizm - zmiana w zachowaniu na skutek rzeczywistego lub wyimaginowanego wpływu innych ludzi.
Prywatna akceptacja - dostosowanie się do zachowania innych ludzi bez prawdziwego przekonania o tym, że to, co robią albo mówią, jest słuszne.
Publiczny konformizm - dostosowanie się publiczne do zachowania innych ludzi, bez konieczności wiary w to, co robimy lub mówimy.
Indukowanie - szybkie rozprzestrzenianie się emocji lub zachowań w tłumie.
Psychoza tłumu - pojawienie się w grupie ludzi podobnych fizycznych symptomów bez znanej fizycznej przyczyny.
Normatywny wpływ społeczny - wpływ innych ludzi, który prowadzi nas do konformizmu, ponieważ chcemy być przez nich lubiani i akceptowani.
Bezrefleksyjny konformizm - posłuszne zinternalizowanie norm społecznych, bez zastanowienia się nad ich działaniem.
Teoria wpływu społecznego - teoria, wg której dostosowanie się do wpływu społecznego zależy od siły, bezpośredniości i liczby innych ludzi w grupie.
Agresja wroga - akt agresji poprzedzany uczuciem gniewu, którego celem jest zadanie bólu lub zranienie.
Agresja instrumentalna - akt agresji służący osiągnięciu innego celu poza zadaniem bólu czy zranienia.
Eros - instynkt życia
Tanatos - instynkt śmierci
Teoria hydrauliczna - teoria zgodnie z którą nieujawnione emocje ulegają kumulacji i wywołują stan napięcia ustępujący w chwili, gdy dojdzie do ekspresji stłumionych emocji.
Ciało migdałowate - obszar w korze mózgowej mający związek z przejawami agresji.
Teoria frustracji-agresji - teoria zgodnie z którą przeszkody występujące na drodze do osiągnięcia celu zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji agresywnych.
Deprywacja relatywna - poczucie jednostki lub grupy społecznej, że posiada mniej niż zasługuje lub mniej niż pozwolono jej oczekiwać, lub też mniej niż posiadają ludzie do niej podobni.
Katharsis - pojęcie określające zjawisko uwalniania nagromadzonej agresywnej energii poprzez wysiłek fizyczny, obserwację zachowań agresywnych innych ludzi lub dopuszczenie się samemu czynu noszącego znamiona agresji. Takie wypuszczenie pary obniża prawdopodobieństwo podjęcia agresywnych działań w przyszłości.
Dehumanizacja - proces pozbawiający ofiary cech ludzkich i deprecjonowaniu je wartości.