„Profesje społeczne w Europie, z problemów działania i kształcenia”- red. E. Marynowicz-Hetka
Zmiany w kształceniu pracowników społecznych do pracy z dzieckiem powinno uwzględniać jak najbardziej rodzinny model zastępczej opieki.
Dziecko jest najbardziej wrażliwą ze wszystkich istot. Bardzo łatwo wyrządzić mu nieodwracalną krzywdę. Dlatego całe społeczeństwo powinno bardzo się starać, aby do tego nie dochodziło, gdyż w przeszłości będzie ono pełnoprawnym jego członkiem.
Gdy zajdzie taka konieczność dziecko powinno być chronione nawet przed swoimi rodzicami. Ale nie może się to odbywać w sposób aż tak bardzo sformalizowany. Powinno czuć ciepło i bliskość drugiego człowieka.
W związku z tym pojawiają się nowe idee co do formy opieki. Obecnie słusznie uważa się, że powinna ona być jak najbardziej prorodzinna. Oznacza to nie tylko opiekę nad dzieckiem, ale także nad jego rodziną, do której powinno w miarę możliwości jak najszybciej wrócić. A jeśli nie jest to możliwe placówka, w której przebywa powinna jak najbardziej przybliżać wzory życia rodzinnego. Natomiast duże instytucje funkcjonujące dzisiaj nie powinny być likwidowane, lecz przekształcane w gminnne ośrodki pomocy dziecku i rodzinie.
Nowym zadaniem dla pedagogów jest podejmowanie działań sprzyjających powrotowi dziecka do rodziców naturalnych lub poszukiwania dla niego jak najbardziej odpowiedniej formy zastępczej opieki rodzinnej.
Wypełnienie tego zadania jest dużym wyzwaniem dlatego pracownik powinien być do tego jak najlepiej przygotowany, więc niezbędne są zmiany z systemie edukacji takich osób.
W Polsce, osoba z wyższym wykształceniem, która chce założyć rodzinę zastępczą musi mieć odpowiednie kwalifikacje pedagogiczne. Przeważnie odnosiło się to do pracowników dużych placówek opiekuńczo-wychowawczych. Jednak wymagania te nie odnoszą się do osób z wykształceniem zawodowym czy technicznym. Uważam, że inspirujące w tej dziedzinie mogłoby być rozwiązanie szwajcarskie, gdzie przynajmniej jedno z rodziców zastępczych musi mieć wykształcenie pedagogiczne lub psychologiczne oraz doświadczenie zawodowe. Natomiast w Berlinie istnieje specjalna szkoła dla takich osób.
Może warto bliżej zastanowić się nad takimi rozwiązaniami także w Polsce. Najważniejsze jest przecież dobro dziecka, to aby znalazło kochający dom i ludzi, którzy chcą i mogą mu pomóc i służyć wsparciem, ale muszą oni mieć świadomość tego co robią i dlaczego.