życie, podobnie jak proces, można wygrać lub przegrać.


¯ycie, podobnie jak proces, mo¿na wygraæ lub przegraæ.

Ka¿dy z nas jest panem swojego losu i to w³aœnie od ka¿dego z nas zale¿y to, w jaki sposób przejdzie przez swoje ¿ycie. W literaturze dominuje obraz bohatera, który mimo wszystkich prób i dzia³añ podejmowanych przez niego w celu uzyskania okreœlonego celu, w konsekwencji ponosi klêskê i przegrywa. Kiedy przypomnimy sobie klimaty panuj¹ce w utworach M³odej Polski mo¿emy zauwa¿yæ przekonanie, ¿e los nie jest ³askawy dla pokolenia ¿yj¹cego w ostatnich latach dziewiêtnastego stulecia. "Koniec wieku XIX" Tetmajera pokazuje nastroje, jakie przewa¿aj¹ wœród ówczesnego pokolenia, ukazuje dekadenck¹ postawê. Przemawia nie tylko w swoim imieniu, ale tak¿e w imieniu wszystkich, którzy ¿yj¹ w koñcu stulecia. Jest to czas prze³omu, a ludzie tego czasu s¹ pe³ni smutku, znu¿enia i beznadziejnej rozpaczy. W³aœciwie w nic nie wierz¹, wydaje im siê, ¿e wszystko cz³owiek robi na pró¿no, ¿e czeka go walka, któr¹ przegra i porównuje cz³owieka do mrówki, która rzucona na szyny nie mo¿e przecie¿ walczyæ z pêdz¹cym poci¹giem. Z góry jest skazana na przegranie i nie jest w stanie nic zrobiæ, aby temu przeciwdzia³aæ. Cz³owiek okresu prze³omu wieków jest przepojony pesymizmem, zniechêcony do czegokolwiek i kogokolwiek na œwiecie. Poczucie beznadziejnoœci spycha go w dó³, chyli siê on "ku upadkowi".

Podobny nastrój mo¿na zauwa¿yæ tak¿e w innym wierszu Tetmajera "Nie wierzê w nic". Brak wiary, d¹¿enia do czegokolwiek, zapa³u a nawet marzeñ prowadzi do odcz³owiecze-nia. Ludzie pogr¹¿aj¹ siê tylko w rozpaczy, nie maj¹ ju¿ nic oprócz pragnienia pogr¹¿enia siê stanie Nirwany. Cierpi¹ oni

bardzo z tego powodu, ¿e brak im celu w ¿yciu, ¿e nigdzie nie mog¹ znaleŸæ uspokojenia i zadowolenia, ¿e przegrali swoje ¿ycie.

Równie¿ w "Krzaku dzikiej ró¿y" Kasprowicza dostrzegamy poczucie zagro¿enia dla cz³owieka poprzez grozê, szaroœæ i wielkoœæ rzeczywistoœci. Du¿¹ wymowê ma s¹siedztwo próchniej¹cej limby - drzewo, które uznawane jest za symbol si³y i ponadczasowoœci, a przynajmniej symbol d³ugiego trwania, mo¿e byæ zniszczone przez niewielk¹ si³ê, jak¹ posiada kropelka rosy. Cz³owiek, najwy¿sza wartoœæ na œwiecie, istota rozumna, mo¿e byæ tak szybko zniszczona przez warunki w jakich siê znalaz³a.

W "Ludziach bezdomnych" Stefana ¯eromskiego widoczna jest tragiczna walka doktora Judyma o s³usznoœæ swoich racji. Bohater pragnie za wszelk¹ cenê przeciwstawiæ siê skompromitowanym lekarzom, którzy postrzegaj¹ w swoim zawodzie jedynie sposób na zarabianie pieniêdzy, a pomoc ludziom odsuwaj¹ na dalszy plan. Judym, pomimo ogromnego zaanga¿owania i poœwiêcenia ponosi klêskê i w konsekwencji równie¿ przegrywa.

W "Moralnoœci pani Dulskiej" mamy zaœ do czynienia z nieœwiadomoœci¹ bohatera, dotycz¹c¹ w¹tpliwej wartoœci jego ¿ycia. Zacofana Dulska krytykuje i ocenia marne, w jej oczach, ¿ycie innych, a sama nie jest w stanie spojrzeæ na swoj¹ osobê z dystansu i nie jest zdolna do samokrytyki. My, jako obserwatorzy-czytelnicy, mo¿emy z ca³kowit¹ odpowiedzialnoœci¹ powiedzieæ, ¿e Dulska przebywaj¹c ci¹gle w swoich "czterech œcianach" i nie uznaj¹c ¿adnych wartoœci, przegra³a swoje ¿ycie.

Zofia Na³kowska w "Granicy" porusza problemy bohaterów pochodz¹cych z ró¿nych grup spo³ecznych. Zenon Ziembiewicz - m³ody inteligent pochodzenia ziemiañskiego, mimo ma³¿eñstwa z El¿biet¹ Bieck¹ - pani¹ z dobrego domu, nadal postanawia romansowaæ ze swoj¹ kochank¹ - Justyn¹. Jego niezdecydowanie doprowadza w koñcu do tragedii i zaprzepaszcza on szansê dla siebie na wygodne i godziwe ¿ycie. Zaraz po tym jak Justyna oblewa jego twarz kwasem, Zenon pope³nia samobójstwo.

Sprawa dotycz¹ca wygrania lub przegrania swojego ¿ycia tak jak procesu, nie dotyczy jedynie ksi¹¿kowych bohaterów. W dzisiejszych czasach m³odzi ludzie wkraczaj¹cy w doros³e ¿ycie, równie¿ musz¹ zdecydowaæ o tym jak potocz¹ siê ich losy. Niejednokrotnie jesteœmy œwiadkami tego w jak bezmyœlny sposób mo¿na zmarnowaæ ¿ycie swoje, a nierzadko te¿ innych ludzi. M³odzie¿, posiadaj¹ca du¿e perspektywy na przysz³oœæ, mog¹ca odnosiæ sukcesy i dawaæ przyk³ad innym, coraz to czêœciej stacza siê na dno przez narkotyki, alkohol lub dzia³alnoœæ przestêpcz¹. Niestety, podobnie jak w literaturze tak te¿ w rzeczywistoœci, wiêkszoœæ osób przegrywa. Najczêœciej winni temu s¹ w³aœnie oni dlatego, ¿e nie potrafi¹ lub s¹ zbyt s³abi, aby w odpowiedzialny i dojrza³y sposób pokierowaæ swoim ¿yciem.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zycie jak proces mozna wygrac lub przegrac, wszystko do szkoly
Zycie jak proces mozna wygrac lub przegrac, wszystko do szkoly
Zycie jest jak proces mozna je wygrac lub przegrac, rozwaz w oparciu o wybrane kreacje literackie
życie jest jak proces
Słuchajcie anony jak?rdzo można przegrać w życie
Mały przykład na to jak sobie można samemu pokomplikować życie
Jak pomóc młodym wygrać życie
zycie to gra czyli jak grac by wygrac Edycja dla kobiet gameko
zycie to gra czyli jak grac by wygrac gamezy

więcej podobnych podstron