24. Wymień metody oceny postawy ciała
Wyróżniamy następujące grupy metod oceny postawy ciała
Metody sylwetkowe- wzrokowa ocena sylwetki
Wzrokowa ocena wybranych elementów postawy ciała
Metoda sylwetek zarejestrowanych za pomocą fotografii, cieniografii i kont urografii
Metody oceny poszczególnych elementów postawy ciała przy użyciu różnego rodzaju aparatury pomiarowo- rejestrującej (rysunkowej)
Metody oceny oparte na kryterium linii pionowych i poziomych, linii symetrycznych kątów, na zasadzie równowagi mechanicznej i symetrii ciała
Nowoczesne techniki badania postawy ciała
25. Wymień i omów metody subiektywne oceny postawy ciała.
Wzrokowa ocena sylwetki (metody sylwetkowe), polega na ogólnej opinii o sposobie trzymania się. Kryterium oceny stanowią tu wzorce — typy postawy, do których porównuje się badanego. Najpopularniejsze z nich to:
Typologia Staffela z 1889 r, który na podstawie wzrokowej oceny przednio — tylnych krzywizn kręgosłupa wyróżnia pięć typów postawy:
a.postawa normalna,
b.plecy okrągłe,
c.plecy wklęsłe,
d.plecy okrągło — wklęsłe
e.plecy płaskie,
Typologia Browna zwana metodą harwardzką, która wyodrębnia 4 typy postaw oznaczonych symbolami liter (A, B,C, D) — określających:
A. postawę doskonałą,
B. postawę dobrą
C.postawę wadliwą,
D.postawę bardzo złą,
Wzorce A i B uznał za postawy dobre, C i D za postawy żłe. Typologii tej nie można stosować w odniesieniu do dzieci, gdyż powstała na podstawie badań dorosłych mężczyzn.
Metoda sylwetkowa Wolańskiego, w której wyróżnia się trzy zespoły typów:
A. zespół typów kifotycznych (K) — przewaga kifozy piersiowej nad lordozą lędźwiową;
B. zespół typów równoważnych (R) — z przybliżonymi wielkościami kifozy i lordozy,
C. zespół typów lordotycznych (L) — przeważa lordoza nad kifozą
Ocenę postawy ciała za pomocą metody Wolińskiego można przeprowadzić dwojako:
- przez wzrokowe porównanie badanego do typów wzorcowych,
przez analizę kątów przednio-tylnych krzywizn kręgosłupa, mierzonych skonstruowanym przez autora tzw. Sferodorsiometrem
Metody wzrokowej analizy poszczególnych elementów postawy, będące fragmentarycznym spojrzeniem na postawę. Polegają one na opisie postawy według z góry przyjętego schematu lub ocenie punktami, które mogą mieć znaczenie dodanie lub ujemne. Można tu wymienić:
Metoda opisowa Klappa- po przeprowadzonym wywiadzie Klapp notował dla ogólnej oceny nastepujące szczegóły ciała: kontury ramion i bocznej linii karku, ustawienie barków, łopatek, grzebieni kości biodrowych, ułożenie kończyn górnych i trójkątów talii, linia wyrostków kolczystych, zakres ruchów kręgosłupa, skrzywienie kręgosłupa, ocena korekcji skrzywień, wysklepienie i symetria klatki piersiowej, sklepienie stóp, kształt kończyn dolnych, stan układu mięśniowego
Metoda punktowania wg Kasperczyka- w tej metodzie autor dokonał bezpośredniej obserwacji wybranych elementów budowy
i postawy ciała. Badaniu podlegało: ustawienie głowy (oraz jego elementów), barków, łopatek, klatki piersiowej, brzucha, kolan, ukształtowanie kifozy piersiowej i lordozy lędźwiowej, skoliozy, wysklepienie stopy. Za każdy element przypisywał określoną liczbę punktów. Im większa liczba punktów tym gorsza postawa.
26. Wymień i omów metody obiektywne oceny postawy ciała.
Metody rejestrująco pomiarowe pośrednie- polegają na zarejestrowaniu postawy a następnie dokonaniu odpowiednich pomiarów na uzyskanym w ten sposób zapisie (cyrkometr, przyrządy kołeczkowe, konturografy, pantografy)
Metody rejestrująco- pomiarowe bezpośrednie (mieszane)- punktem wyjścia są pomiary bezpośrednie, lecz ostatecznie wyniki obejmują również pomiary pośrednie dokonane po naniesieniu danych wyjściowych z pomiarów bezpośrednich nna wykres lub po dokonaniu pewnych przeliczeń (np. antropometrem)
Metody fotograficzne- są analogiczne do rejestracyjno- pomiarowych, gdyż ocena postawy ciała czy ewentualne pomiary dokonywane są po uprzednim zarejestrowaniu sylwetki badanego:
cieniografia- fotografowanie ze specjalnego ekranu cienia badanej osoby
sylwetografia- bezpośrednie fotografowanie badanego
metoda fotometryczna- jednoczesne wykonania zdjęcia w różnych pozycjach, wcześniejsze oznaczenie różnych punktów ciała badanego, dokonanie pomiaów antropometrycznych z fotogramu rzutowanego na specjalny ekran
Metody fotogramatyczne- stanowią dział techniki zajmujący się odtwarzaniem kształtów i położenia oraz mierzeniem obiektów przestrzennych na podstawie fotogramów.
Metoda Mory- jest to zniekształcenie obrazu spowodowane interferencją fal świetlnych. W wyniku tego na obserwowanym obiekcie powstaje deseń o układzie warstwowym, który może być następnie poddany odpowiedniej analizie.