047 2

o-ijafcj    <¹¹²>

Tych dodatkowych obliczeń można uniknąć, jeżeli dysponuje się skalą ładunkową.

2.3. Skala ładunkowa (skala załadowania)

Na podstawie krzywych hydrostatycznych, dla celów praktycznych, sporządza się skalę ładunkową ( rys. 29).

Na ogół skala ładunkowa jest przedstawiana w postaci nomogramu

wy skalowanych słupków, umieszczonych równolegle obok siebie. Zewnętrzne słupki przedstawiają, w równomiernej skali, zanurzenie statku mierzone (najczęściej) od dolnej krawędzi stępki. Pozostałe słupki dotyczą:

-    nośności statku przy różnych gęstościach wody,

-    wzniesienia mctaccntrum KM.

-    liczbę ton powodujących wzrost zanurzenia o 1 cm — tp^ ,

-    jednostkowego momentu przcgłębiającego — Mj.

Czasem skala ładunkowa uzupełniana jest dodatkowymi danymi, takimi jak:

-    wolna burta,

-    wyporność statku przy różnych gęstościach wody,

-    odcięta środka wodnicy X,,

-    odcięta środka wyporu X_r i inne.

Obok skali załadowania umieszcza się znak wolnej burty i wszystkich linii ładunkowych w odpowiedniej skali. W dolnej części tego rysunku przedstawia się stępkę i podaje jej grubość.

Sposób określania nośności statku na podstawie zanurzenia średniego i znanej gęstości wody ilustruje rys. 30.

47