054

-    główne informacje na temat niebezpieczeństw nawigacyjnych,

-    raporty i obserwacje,

-    system oznakowania IALA,

-    ilustracje przedstawiające bandery państw',

-    międzynarodowe przepisy o zapobieganiu zderzeniom na morzu,

-    słownik podstawowych terminów dotyczących map i wydawnictw nawigacyjnych.

Treść tego podręcznika poddaje się ciągłej analizie i aktualizuje w Departamencie Hydrografii, korzystając z najnowszych osiągnięć poszczególnych dyscyplin naukowych. Na statkach treść jego jest aktualizowana, podobnie jak locje, poprzez suplementy i nowe wydania wychodzące w odstępach kilku lat (obecnie obowiązująca siódma edycja wydana była w 1999 roku, poprzednie ukazywały się w 1989, 1979. 1973, 1971, 1966 i 1962 roku).

Jak wynika z informacji zamieszczonej w „Wiadomościach Żeglarskich” nr 51/1999 (załącznik I, s. 185) do niedawno opublikowanego wydania The Mariners Handbook nie ma jeszcze żadnego suplementu. Ostatni suplement do poprzedniego wydania zawierał między innymi uzupełnienia zestawu flag państw nadmorskich. Znalazł}' się tu flagi niektórych nowo powstałych państw po rozpadzie Związku Radzieckiego (Estonia, Gruzja, Litwa, Łotwa, Rosja i Ukraina) i Jugosławii (Chorwacja, Jugosławia). Zestaw uzupełniono

0    flagi Boliwii, Erytrei, Komorów, Luksemburga, Mikronezji, Namibii, Paragwaju, St. Christopher, Nevis

1    Wysp Marshalla. Kilka państw zmieniło swe flagi narodowe, między innymi: Albania, Benin, Haiti, Jemen, Kambodża, Kongo, RPA, Rumunia i Tuvalu.

4.2.3. Oceaniczne drogi świata (NP 136)

W publikacji Oceaniczne drogi świata (Ocean Passages for the World) NP 136 zawarte są informacje stanowiące uzupełnienie locji oraz klimatycznych map drogowych (Routeing Charts). Podane wiadomości dotyczą planowania przejścia oceanicznego z uwzględnieniem czynnika hydrometeorologicznego. Układ publikacji jest zbliżony do układu każdej innej locji.

Każdemu z oceanów oraz głównych akwenów morskich został poświęcony osobny rozdział, który zawiera uwagi na temat zalecanych tras, warunków pogodowych oraz prądów sezonowych. W publikacji zamieszczono mapy przedstawiające główne trasy oceaniczne, mapy klimatyczne oraz prądów morskich. Druga część (rozdział 8) poświęcona jest planowaniu tras dla żaglowców.

Oceaniczne drogi świata aktualizowane są przez wydanie dodatku lub ukazanie się (nieregularne) nowej edycji. Poprawki należy szukać w IV części „Wiadomości Żeglarskich”.

4.2.4. Admiralty Distance Tables (NP 350)

Tablice odległości (Admiralty Distance Tables) publikowane są w trzech tomach:

-    tom I (NP 350 (1)) obejmujący Ocean Atlantycki, północno-zachodnią Europę, Morze Śródziemne, Morze Karaibskie i Zatokę Meksykańską,

-    tom II (NP 350 (2)) obejmujący Ocean Indyjski oraz część Oceanu Południowego od południowej Afryki do Nowej Zelandii, Morze Czerwone, Zatokę Perską,

-    tom III (NP 350 (3)) obejmujący Ocean Spokojny.

W publikacji tej w specjalnych tabelach podane są najkrótsze odległości, wyrażone w międzynarodowych milach morskich (1852 m) [32], pomiędzy prawie wszystkimi portami świata, a także wybranymi miejscami o szczególnym znaczeniu dla nawigacji, gdzie krzyżują się główne drogi morskie. W wielu przypadkach wyliczone odległości różnią się od podanych w Ocean Passage for the World, które są na ogół dłuższe, gdyż kalkulowane są z nastawieniem na wykorzystanie sprzyjających warunków klimatycznych oraz prądów.

Małe cyfry pisane kursywą są to odsyłacze do uwag poprzedzających każdą z tabel. Nazwy pisane dużymi drukowanymi literami wskazują miejsca, które zostały uwzględnione w sąsiednich tabelach, a także w tak zwanej Link Tables, zawartych z tyłu każdego z tomów. Korzystanie z Tablic odległości wymaga

54