^ ani li (polietylen, zmiękczony poiicnlorek winylu;, należy stonować próbKę przedstawioną na rys. 2a . Natomiast do badania tworzyw wykazujących mniejsze wydłużenia względne przy zerwaniu (termoutwardzalne tworzywa warstwowe, niektóre tworzywa termoplastyczne), należy stosować próbkę przedstawioną na rys. 2b. Grubość próbek typów 2a i 2b powinna wynosić 1-1 mm.
Przy wycinaniu próbek z płyt lub arkuszy grubości do 10 mm, grubość powinna odpowiadać grubości płyty lub arkusza. Płyty o grubości większej należy doprowadzić do grubości 10 mm.
Dla tworzyw o grubości poniżej 1 mm PN Zalecają używanie próbek pasków o wymiarach:
120+ 2 mm x 15 ± 0,5 mm. Dotyczy to folii i tkanin powlekanych.
o
Rys. 2. Kształt i wymiary próbek wioselkowych.
3. Zmierzyć w połowie z dokładnością do 0,01 mm grubość - g i szerokość - b próbki.
4. Obiicz\ yć A0 rj. powierzchnię przekroju As or * b
pop^.eczr.wgo pióbki
wzoru
5. Zaznaczyć na próbce za pomocą tuszu lub długopisu długość odcinka pomiarowego 1Q oraz odległość zamocowania uchwytów maszyny wytrzymałościowej lm.
6. Ustawić prędkość rozciągania wyrażającą się prędkością posuwu uchwytu w
czasie badania, która może odpowiadać jednej z wymienionych poniżej wartości:
prędkość A 1 mm / min ± 50
prędkość B 5 mm / min ± 20 Vc.
prędkość C 50 mm / min ± 10 9E
prędkość D 100 mm / min ± 10
prędkość E 500 mm / min ± 10