ta sama siła Qc wynika z wzorów (4.5), (4.6) oraz (4.16), gdzie: Re - granica plastyczności śruby,
Fsmin - najmniejszy poprzeczny przekrój śruby,
xe - założony współczynnik bezpieczeństwa (xe = 1,5-2,5),
b) obliczyć obciążenie robocze Qp z przekształconego wzoru 4.16,
c) obliczyć zacisk wstępny Qw z wzoru (4.15).
4.5.4. Na podstawie wykonanych obliczeń sporządzić wykres sztywności śruby i tulejek według podanej kolejności:
a) z początku układu współrzędnych (punkt Os na rysunku 4.4) poprowadzić prostą Qs =f (A) pod kątem a (gdzie: tg a = Cs),
b) odłożyć na osi obciążeń wartość Qw (wyznaczyć punkt L),
c) przez punkt L poprowadzić prostą Qk=f (A) pod kątem /? do przecięcia się z osią A (wyznaczyć punkt O^,
d) odłożyć na osi obciążeń wartości Qc i Qz (wyznaczyć punkty M i N).
4.5.5. Doświadczalnie określić sztywność śruby.
a) włączyć wzmacniacz tensometryczny i sprawdzić czy wskazówka przyrządu wyjściowego wskazuje „0”. W przypadku niezgodności doprowadzić do położenia zerowego przez wkręcenie lub wykręcenie trzpienia 4 (rys. 4.3),
64