119402050101929325386838348884 n

///. f'unkcjc <j

vr. AN*1 AGON 1 STA USIŁUJE OSZUKAĆ SWOJA OFIARA ZAPANOWAĆ NAD NIĄ lub jej MlEN,EM%krS pod s t ę p. oznaczenie: 7).    ‘

Pr«de wszystkim antagonista, czyli złoczyńca, przyjmuje odmienna

fon!.u^{ZCm,Cn,a 5,9    2l}°^{,ą kozę <162}*> ^albf> Pianego mto

dzienca (20h    ). czarownica udaje „serdecznąstaruszkę" (225) albo na

śladuje glos matki (108). pop ubiera się w koźlą skórę (258*), złódzieika udaje źebraczkę (139).    ’ ' ^J

Następnie pojawia się sama funkcja.

(1)    Złoczy ńca działa poprzez namowę (7¹). Wiedźma proponuje przyjęcie pierścionka (114*), kuma proponuje skorzystanie z łaźni parowej (187), czarownica namawia do zdjęcia sukienki (259) czy kąpieli w stawie (265).’

(2)    Złoczyńca bezpośrednio stosuje środki magiczne (7 ~). Macocha daje pasierbowi zatrute placuszki (233) albo wtyka w jego ubranie magiczną szpilkę (233).

(3)    Złoczyńca posługuje się innymi środkami oszustwa czy przemocy (rf). Złe siostry zastawiają ostrzami noży i igłami (234*) okno, przez które ma przelecieć Fenist, Smok przekłada wióry, które wskazują siostrze drogę do braci (133).

VII. OFIARA ULEGA OSZUSTWU 1 MIMOWOLNIE POMAGA WROGOWI (określenie: mimowolna pomoc, oznaczenie: 6).

(1) Bohater ulega namowom antagonisty (0^l): przyjmuje pierścionek, idzie do łaźni, kąpie się w stawne itd. Można zwrócić uwagę, że w baj kach zakazy zawrze bywają naruszane, natomiast oszukańcze propozycje - odwrotnie, zawsze są przyjmowane i wy-p e ł n i a n e.

(2}-(3) Bohater mechanicznie reaguje na zastosowane środki magiczne i inne (0 ²-Q³): zasypia, rani się itd. Ta funkcja może też pojawiać

²⁵ W oryginale nr 202. Bajki 202 i 204 są wariantami tego samego utworu, oznaczonymi w dawnych wydaniach bajek Afanasjewa numerami USa i U8c. W pierwszym wydaniu swojej książki Propp nie zaznaczał, do którego dokładnie wariantu się odnosi, przez co w drugim wydaniu przekład starej numeracji na nową doprowadził do wielu nieścisłości. Zostały one skorygowane głównie na podstawie przypisów do angielskiego tłumaczenia książki Proppa pod redakcją Louisa A. Wagnera, Moipho-logyofthe Folktale, tłum. Laurence Scott, Austin, London 1%S [przyP- tłum.].