2.$. Nośność na zmęczenia (wysokocyktowe) materiału
Zależność naprężenia zrywąjąeego (niszczącego amax) od amplitudy
zmienności naprężeń o0 i od charakterystyki cyklu p = —— przedstawmy
wiono przykładowo dla stali zwykłej jakości odpowiednio na rys.2.7.
£•""1
Krzywe musu naprężeń
■ Oczywiste jest, że dla On = 0 obciążenie traci charakter obciążenia pul-siąjącego i oroax = Rm. Wartość naprężenia niszczącego A o zależna jest od liczby cyk Ii N i maleje w miarę wzrostu N.
I Wszelkie wgięcia, otwory i nierówności powierzchni materiału, nawet drobne, pochodzące od korozji, (zmniejszają znacznie Wytrzymałość zmęczeniową A G/? elementu.
W miejscach zmian przekroju, w obrębie połączeń występują zaburzenia w równomiernym rozkładzie naprężeń. Zaburzenia te mogą być powodowane również miejscową zmianą struktury metalograficznej w następstwie cięcia palnikiem lub spawania. Kształt spoin ma także istotne znaczenie. Wypukłe spoiny czołowe, w których nadlew nie jest zeszUfo-wany, oraz wszelkiego rodzaju spoiny pachwinowe spiętrząją naprężę* nia. Wpływ czynników wywołujących lokalne spiętrzenie naprężeń nazywamy wpływem karbu. Karb ma więc istotne znaczenie na zmniejszenie wytrzymałości zmęczeniowej A or elementu lub połączenia.
Obliczeniowy zakres zmienności naprężeń normalnych (stycznych) o stałej amplitudzie przyjmuje się równy algebraicznej różnicy maksymalnego i minimalnego naprężenia w rozpatrywanym punkcie konstrukcji, tj.
A O = <Jmax ” ^min
A T = Tjfuuc — tmin » (2.10)
przy czym w przypadku naprężeń przemiennych lub wyłącznie ściskających
Ao=AG/łO,6Aoe,
gdzie:
A O/, A oc — zakresy zmienności naprężeń rozciągąjących i ściskąją* cych.
Podczas eksploatacji konstrukcji w jej elementach mogą wystąpić obciążenia zmienne (losowe) powodujące ^-krotną zmianę naprężeń o zakresie A o,. Przykład zmian naprężeń w czasie o charakterze losowym pokazano na rys.2.8a. W takim przypadku ustala się widma naprężeń, które mogą mieć charakter nieregularny (rys.2.8c) lub regularny (rys.2.8b>. Widma (charakterystyki) naprężeń ustala się wg metod tzw. zliczania (sumowania) cykli zmian naprężeń w czasie, zarejestrowanych w okresie eksploatacji. Parametr p (rys.2.8b) określa wpływ masy właściwej konstrukcji na równoważny zakres zmienności naprężeń A o,. Dla niejednorodnego widma naprężeń zgodnie z PN-90/B-03200 należy przyjmować równoważny zakres zmienności naprężeń określony wzorem
Podstawy projektowania konstrukcji motetowych
(2lH)
A ar = «ir mnx A d; » a* max A t .
gdzie:
max A o max At — maksymalny dla danego widma zakres zmienności naprę
żeń,
— współczynnik niejednorodności widma, który można obliczyć:
• w przypadku ogólnym
<** =
k.
'N
*
(2.12ai
w przypadku znanej klasy obciążenia K
ak = tPm‘.
<2.12b)
A di
Przykłady widm pi = p (d) = max ^
pokazano na rys. 2.8.
] parametry cc* i /T ustalane są w czasie badań I eksploatacji) lob podawane w charakterystykach I p (> obciążeń z założeń tech
nologicznych. Doobbeanii naprężeń dmin, czyli A d. należy stosować wartości charakterystyczne ob ciążeń jednak
z uwzględnieniem współczynnika dynamicznego a^. ewentualnie współczynnika konsekwencji zniszczenia
ML
Rys.2.8. Logowy rozkład naprężeń
a) realizacja, b) widmo regularne, c) widmo nieregularne
Zgodnie z normą PN-90/B-03200 wytrzymałość zmęczeniową A o#, A xg należy ustalać w zależności od normatywnej wytrzymałości zmęczeniowej (A dc, A tc>. nazywanej kategorią zmęczeniową naprężeń, i od przewidywanej liczby cykli zmian naprężeń N wg wzorów:
A 0^ = 0,735 A cfcf- ^°8|"2AOL. <2.131
przy czym dla Ni 5 • 10** m = 3 N> 5 10* m = 5
i
ATR-Altp^laATŁ. «2.u.
gdzie:
A dc , A te — wytrzymałość zmęczeniowa normatywna < kategoria zmęczeniowa),
A o/,, A tl — wytrzymałość zmęczeniowa trwała.
Wartości kategorii zmęczeniowych naprężeń dla różnych elementów z typowymi karbami zestawiono w tablicy 2.12. Jeśli oprocz typowego karbu przypisanego określonej kategorii zmęczeniowej elementu występują
W