13973 Scan10140 (3)

Rozdział

Zatrzymanie krążenia — postępowanie w sytuacjach szczególnych

zapoznaniu się z rozdziałem czytelnik swinien zrozumieć jak modyfikować zabiegi suscytacyjne w szczególnych sytuacjach związanych z:

w surowicy podane w definicjach (patrz poniżej). Dokładne wartości wpływające na podejmowanie decyzji terapeutycznych zależą od stanu ogólnego pacjenta i dynamiki zmian w stężeniach elektrolitów.

zagrażającymi życiu zaburzeniami    ZAPOBIEGANIE WYSTĘPOWANIU ZABURZEŃ

równowagi wodno-elektrolitowej,    WODNO-ELEKTROLITOWYCH

zatruciami,

hipotermią,

hipertermią,

tonięciem,

•    Lecz zagrażające życiu zaburzenia wodno-elektro-litowe przed wystąpieniem zatrzymania krążenia.

•    Usuń wszelkie czynniki, które mogłyby wpływać na rozwój zaburzeń wodno-elektrolitowych (np. leki), stale monitoruj stężenia elektrolitów, aby zapobiec nawrotowi zaburzeń.

astmą,

anafilaksją, zatrzymaniem krążenia w następstwie zabiegów kardiochirurgicznych,

urazami,

ciążą,

porażeniem prądem.

czególnych sytuacjach zabiegi resuscytacyjne gają modyfikacji. Wczesne rozpoznanie obja-skuteczne ich leczenie często może zapobiec ieniu zatrzymania krążenia. Takie sytuacje do-większości nagłych zatrzymań krążenia u osób ch bez współistniejących schorzeń.

•grażające życiu zaburzenia .ynowagi wodno-elektrolitowej

rżenia równowagi wodno-elektrolitowej mogą crzyczyną wystąpienia zaburzeń rytmu, a nawet mania krążenia i oddechu. Zaburzenia stęże-nów potasu niosą ze sobą największe ryzyko, aż rozpoczęcie leczenia zagrażających życiu eń równowagi wodno-elektrolitowej przed aniem wyników badań laboratoryjnych. Przy mowaniu decyzji klinicznych punktem odniesie-winny być prawidłowe wartości stężenia jonów

•    Kontroluj funkcję nerek u pacjentów zagrożonych wystąpieniem zaburzeń wodno-elektrolitowych.

•    Regularnie sprawdzaj zlecenia dotyczące dializy pacjentów i modyfikuj je tak, aby zapobiec wystąpieniu zaburzeń wodno-elektrolitowych podczas leczenia.

ZABURZENIA STĘŻENIA JONÓW POTASU

Zewnątrzkomórkowe stężenie jonów potasu jest utrzymywane ściśle pomiędzy 3,5 a 5,0 mmol/l. Pomiędzy płynem wewnątrzkomórkowym a zewnątrz-komórkowym w prawidłowych warunkach występuje bardzo duża różnica stężeń. Oceniający stężenie jonów potasu musi brać pod uwagę zmiany wynikające ze spadku lub wzrostu pH. Kiedy pH surowicy spada, stężenie jonów potasu w surowicy rośnie w wyniku przemieszczenia się ich z przestrzeni wewnątrz- do zewnątrzkomórkowej. Kiedy pH surowicy rośnie, stężenie jonów potasu w surowicy spada w wyniku ich przesuwania się do komórek. Zmiany wynikające ze spadku lub wzrostu pH należy wziąć pod uwagę podczas leczenia hiper-i hipokaliemii.

Hiperkaliemia najczęściej jest spowodowana uwolnieniem jonów potasu zawartych w komórkach lub zaburzeniem wydalania potasu przez nerki.

ALS 139

Europejska Rada Resuscytacji