15450 OMiUP t2 Gorski7

(Przegrody segmentowe z wycięciami kształtowymi (rys. 2.23 d) znajdują zastosowanie w wymiennikach, w których funkcję czynnika omywającego rurki spełnia gaz (np. spaliny wylotowe). W tym rozwiązaniu przepływ czynnika jest przeciwprądowy o ruchu „wężowym"/ Jego wada polega na pogorszeniu warunków omywania przez czynnik środkowych partii rurek wymiennika. Przegrody tego typu wstawione są w wymienniku w ten sposób, że naprzeciw wycięcia kształtowego znajduje się przesłona kolejnej przegrody itd.

W przegrodach z otworami dławiącymi (rys. 5.23e) otwory mają średnicę nieco większą niż rurki wymiennika. Wskutek tego w wymiennikach następuje przepływ czynnika w bezpośredniej bliskości rurek. Sposób ten stosuje się jednak dość rzadko i jedynie przy małych wydajnościach czynnika omywającego rurki.

Rozstawienie przegród poprzecznych zależy od założonych warunków wymiany ciepła (ilości i rodzaju czynnika, prędkości przepływu itp.) oraz od względów wytrzymałościowych, ponieważ przegrody poprzeczne spełniają również rolę podpór rurek, szczególnie w wymiennikach pracujących w pozycji poziomej.

Zadanie przegród wzdłużnych jest takie samo jak poprzecznych, są one jednakże spotykane znacznie rzadziej. Istnieją dwa rodzaje przegród wzdłużnych: poziome i promieniowe.

KOMPENSATORY

W niektórych wypadkach naprężenia termiczne, powstające podczas pracy wymiennika, przejmowane są przez specjalne kompensatory, tworzące całość z płaszczem kadłuba.

Przykłady rozwiązań konstrukcyjnych kompensatorów przedstawia rysunek 5.25. Kompensatorem jest najczęściej wspawana w płaszcz kadłuba wstawka z blachy o kształcie umożliwiającym odkształcenie pod wpływem naprężeń termicznych. Wstawki te mogą być wykonane w kształcie falistym (rys. 2.25a), tarczowych wywinięć (rys. 2.25b), pierścienia kołowego (rys. 2.25c) lub płaskiego (rys. 2.25d). Kompensatory tłoczy się z jednego kawałka blachy (rys. 2.25c) lub spawa z poszczególnych elementów.

Na rysunku 2.25a przedstawiono rozwiązanie konstrukcyjne kompensatora z przegrodą cylindryczną 3. Ma ona za zadanie zabezpieczenie wnętrza przed tworzeniem się martwych przestrzeni, tworzeniem wirów i przepływów wtórnych czynnika omywającego rurki, a więc chroni przed obniżeniem jakości procesu wymiany ciepła.

Kompensatory typu dławikowego stosowane są najczęściej jako jeden ze sposobów zamocowania ściany sitowej (patrz rys. 5.34).

W niektórych rozwiązaniach spotyka się zamontowane w kompensatorach króćce służące do odprowadzenia czynnika zbierającego się wewnątrz kompensatora na zewnątrz wymiennika, w razie na przykład zatrzymania na czas dłuższy, remontu, czy przy możliwości obniżenia temperatury poniżej zera.

37