15621 IMG45

Lara Croft

Pieśń Meter

Narratorka

W bagnach depresji leży na pół zanurzona, rozwarta paszczaka pełna skargi, czasem poleje się lawa. czasem się posypie chłodny popiół archiwów Żydowskiego Instytutu Historycznego, gdzie swego czasu, porządkując zastrzelonych i zagazowanych, potknęła się o coś.

- Znalazłam - rzecze, pat rząc prosto w nicość (a to ja, na krześle) - dokument.

Moją nutkę zabito w lesie pod Lwowem.

Rozstrzelano ją w lesie. Przez pół wieku nie wiedziałam o tym.

jjjji

Pół wieku nie wiedziała, a teraz już wid 1 mówi o tym w obecności przypadkowego świadka.

Akurat była to pewna brunetka w rękawiczkach z krokodyla, agentka świata fikcji. Lara Croft, czy tak jakoś.

Startuje właśnie swoją awionedtą na Hawaje, gdy jakaś starsza niewiasta odziana w ubogą opończę wplątała się w śmigło. Lara wysiada pomóc biedaczce, a tamta, z okiem zarzuconym w nicość powiadamia ją, że jej matkę pół wieku temu rozstrzelano w lesie.

~ A co za nieszczęście!

Wykrzyknęła Lara, bo nic jest bez serca.

Od rana mi się robi coś

(sopran matki)

Od rana robi mi się coś tutaj i t coś mi się tak robi że sama nie wiem co mi się robi w ustach

muszę żuć tę suchą bulkę ledwt nic nie jem kawałeczek gotowa codziennie się tym zatykam tra nie ma smaku to żarcie aż mi i cholerna infekcja w czterech śa wiecznie -