15637 IMG48

(O Agencja Promocji Zieleni

pulMlIlla vulgsrfs (si

strefa 6

jitt

9

l

anka zwyczajna)    -' Ip*'' -

le kwitnienia kwiaty osadzone pojedynczo na pędach, wys. do 15 cm. Kwiaty bardzo duże, dzwonkowate, fioletowopurpurowe, w IV-V. Początkowo cała roślina jedwabiście owłosiona, Po kwitnieniu pędy wyrastają do 40 cm. Owocostany również dekoracyjne. Gleba lekka, piaszczysta, najlepiej wapienna. Polecana do ogrodów skalnych (patrz też tab.: 4,18,21). sadzić pojedynczo lub 2-3 w grupie. Liczba roślin na 1 m*-9. Odmiany:

'Alba* - kwiaty białe;

Róde Klokke’ i 'Rubra* - kwiaty prawie czerwone. fanutKu/us acrls (jaskier ostry) ‘Multłplex*

Strefa 5    Wyrasta do wys. 60 cm, ma mocno rozgałęzione pędy kwiatowe, z wieloma małymi, bardzo

grupach po 3-10 lub w dużych grupach po 10-20 razem. Liczba roślin na 1 m*-9.

i pełnymi, zlotożóltymi kwiatami o lśniących płatkach, w V. Wymaga gleby gliniasto-próch-nicznej, bardzo wilgotnej. Roślina polecana na łąki kwietne (patrz też tab.: 2,25), w małych

Iłgoniła australis (rauiia południowa)

strefa 7

j

| Górska bylina, tworząca przylegające do gruntu, płaskie, srebrzystobiale darnie, do 5 cm wys. Liście osadzone są gęsto, dachówkowato, dł. najwyżej 2 mm, biało filcowate. Koszyczki kwiatowe niepozorne, średnicy 4-5 mm, w VII-VIII. Trudna do uprawy bylina, do alpinarium, bardzo wrażliwa na wilgoć, szczególnie podczas zimy, niezbyt wytrzymała na mróz. Zalecane jest sadzenie między kamieniami lub w żwirze, aby pędy nie układały się na zwykle wilgotnym gruncie. Można też nakrywać lekkim materiałem, na przykład igłami sosnowymi. Stosować w ogrodach skalnych (patrz też tab. 6) pojedynczo lub 2-3 w grupie. Liczba roślin na 1 m^z-16.

Rheum palmatum var. tanguticum (rabarbar błoniasty)

strefa 6

m

M

U

Okazała bylina, liście w zarysie okrągłosercowate, głęboko dłoniasto klapowane o klapach spiczastych i głęboko pierzasto wcinanych, młode liście intensywniej czerwone. Kwiatostany na pędach wys. do 2 m, są wąskie, wiechowate, z żółtobiałymi kwiatami, w V-VI. Owoce ciemnoczerwone. Wymaga obfitego nawożenia i dość wilgotnej gleby. W miejscach jałowych, szczególnie podczas suchego lata, liście zasychają już w VIII. Poleca się dość wcześnie wycinać przekwitające kwiatostany dzięki czemu ulistnienie jest trwalsze. Po 5-6 latach konieczne jest przesadzanie, gdyż słabnie siła wzrostu. Sadzić pojedynczo, głównie w ogrodzie żwirowym (patrz też tab. 24) pojedynczo lub 2-3 w grupie. Liczba roślin na 1 m*-1.

Rodgersia aesculifolia (rodgersja kasztanowcolistna)

strefa 5

Ma liście odziomkowe, w zarysie prawie okrągłe, bardzo podobne do liści kasztanowca, średnicy do 50 cm, z 7 listkami grubo ząbkowanymi. Na słońcu liście nabierają brązowej barwy. Kwiaty są drobne, na długich szypułkach, białe, zebrane w piramidalne, luźne wiechy, na pędach wys. 70-100 cm, od VI-VIII. Wymaga stanowiska osłoniętego od wiatru, gleby próchnicznej, bardzo żyznej, wilgotnej. Przy odpowiedniej wilgotności znosi słońce. Może rosnąć w głębokim cieniu, ale kwitnie mniej obficie. Należy do bylin bardzo długowiecznych. Stosować na rabaty (patrz też tab.: 1, 7,14,15) Sadzić w małych grupach po 3-10 razem. Liczba roślin na 1 m²-3.

Rodgersia pinnata (rodgersja pierzasta)

*

strefa 6

Ma liście na długich ogonkach, dłoniasto złożone z 6-9 listków. Liście są ciemnozielone i błyszczące. Kwiatostan wyrasta do 1 m. Kwiaty są żółtawobiale, oś kwiatostanu różowawa, w VI-VII. Wymaga stanowiska osłoniętego od wiatru, gleby próchnicznej, bardzo żyznej, wilgotnej. Przy odpowiedniej wilgotności znosi słońce. Może rosnąć w głębokim cieniu, ale kwitnie mniej obficie. Należy do bylin bardzo długowiecznych. Stosować na rabaty (patrz też tab.: 1,7,14,15). sadzić w małych grupach po 3-10 razem. Liczba roślin na 1 m²-3.