17446 kscan
60

palnik

Rys. 8.19. Schemat spektrometru emisyjnego ICP

Metoda ICP-AES ma następujące zalety:

•    umożliwia analizę zarówno jednego pierwiastka, jak i analizę wielopier-wiastkowai~

•    wysoka temperatura plazmy pozwala na oznaczanie pierwiastków o wysokich potencjałach wzbudzenia (np. W, U);

•    metoda charakteryzuje się dużym zakresem prostoliniowości wskazań, obejmującym 4 — 5 rzędów wielkości stężenia. Ten szeroki liniowy zakres wskazań pozwala oznaczać zarówno składniki główne, jak i śladowe w tej samej próbce;

•    do wzbudzenia nie używa się elektrod, co eliminuje zanieczyszczenia;

•    granica wykrywalności jest dobra i mieści się dla większości pierwiastków w zakresie 0,1 — 10 ppb;

•    charakteryzuje się bardzo dobrą precyzją i dokładnością;

•    użycie polichromatora umożliwia oznaczenie ok. 60 pierwiastków w ciągu kilku minut;

•    w porównaniu z A AS obserwujemy o wiele mniejsze interferencje związane z wpływem matrycy.

Metodą ICP-AES można oznaczać skład pierwiastkowy różnych próbek naturalnych, przeprowadzonych w stan roztworu. Można zatem analizować: wodę i ścieki, metale i stopy, rudy i materiały geologiczne, materiały biologiczne, a także np. ropę naftową i produkty ropopochodne. W tablicy 8.3 przedstawiono granicę wykrywalności uzyskaną metodą ICP-AES dla wybranych pierwiastków. Z danych zawartych w tabl. 8.3 wynika to, co już powiedziano wcześniej, że metoda ICP-AES ma dobrą granicę wykrywalności i cechuje się bardzo dobrą precyzją. Należy jeszcze zwrócić uwagę na konieczność bardzo dobrej mono-chromatyzacji w spektrometrach emisyjnych sprzężonych z ICP. Wynika to z o wiele bardziej bogatego w linie widma niż np. w spektrometrach AA.

167