65
Dla przekładni o zębach prostych (/s =0°)
1.3. Przyjmując wstępnie z,'=19, oblicza się moduł zazębienia, mm m'=2ajl[zl(u±\j\-
1.4. Zaokrągla się ni' do wartości zbliżonej do m (m xm'), mm, zgodnej z PN (tabl. 5.3.2).
1.5. Liczba zębów zębnika z ,=2a'w/[m (u ±1)]; z, - liczba całkowita; z ,>17.
1.6. Liczba zębów kola zębatego z2= z, u; z2 - liczba całkowita.
1.7. Zerowa odległość osi, mm awo=m(zi+z2).
Jeżeli chcemy zaokrąglić awo do wielkości aw z szeregu PN (tabl. 5.3.3), to korzystamy z zazębienia korygowanego (5.3.1 p. 7).
1.8. Rzeczywiste przełożenie przekładni ur/ = z2/z*’
1.9. Średnice okręgów kół zębatych, mm (p. 1.9) dla P= 0°.
Dalszy ciąg obliczeń (5.3.1 p. 2...7).
Obliczone wymiary i dobrane parametry przekładni - rys. 5.3.1.
*» W związku z udokładnieniem u przekładni (patrz PARAMETRY ZADANE i p. 1.8) wprowadza się korektę przełożenia następnego stopnia napędu i zawartości kolumn n i T (tabl. 2.4).
5.3.2.1. PRZYKŁAD OBLICZEŃ
aj=ka(u+l)
Y
= 43(3,15+1)
103 =
n/ 110,7 1,06 1,1 I 0,43- 4752-3,15:
Obliczyć podstawowe parametry walcowej przekładni zamkniętej o zębach skośnych wg schematu 6 rys. 5.3.3e. PARAMETRY ZADANE:
Schemat reduktora - 6 wg rys. 5.3.3e;
P, = 5,5kW; 7) =36,2 N-m; T2= 110,7 N-m; u =3,15; rmax/7nom= 2,9 (tabl. 19.9.1).
Ohp = 475 MPa; o,./,, = 142 MPa; (JFP2= 131 MPa;
(Tupmaxi(2)= 1064 (938) MPa; ip) = 304 (268) MPa. Materiał zębnika - 55, HB t = 270 (5.2.1).
Materiał koła zębatego - 40, HB2= 250 (5.2.1).
Warunki pracy przekładni - lekkie.
1. OBLICZANIE ŚREDNICY ZĘBNIKA I DOBÓR INNYCH PARAMETRÓW PRZEKŁADNI
1.1. Obliczeniowa odległość osi
T2 k Hp kA i*bo U2 10 =91,3 mm.
Współczynnik szerokości wieńca (w stosunku do odległości osi)
= 20,9/(3,15+1) = 0,43.
fM=ń/d,= 0,9 (tabl. 5.3.6);
Współczynnik nierównomiemości rozkładu obciążenia wzlędem linii styku kHf= i{HB, rozmieszczenie kół względem łożysk, TpM ) kHp= 1,06 (rys. 5.3.3a).
Współczynnik uwzględniający zewnętrzne obciążenie dynamiczne £.4=1,1 (tabl. 5.3.9),
1.2. Szerokość wieńca koła zębatego
b2=b=TfrbaClw =0,43-91,3 = 39 mm.
Szerokość wieńca zębnika
ói = Ó2 + (3...5) = 39+3 = 42 mm.
1.3. Zaokrąglamy aj do wartości aw zbliżonej do (aw ~ aj) i zgodnej z PN (tabl. 5.3.3) a„ = 90 mm.
1.4. Moduł zazębienia przy założeniach z[=17, /S'=15° m'=d,cos fi'/z{ = 43,7 cosl5°/17 = 2,48 mm.
Przyjmujemy m = 2,5 mm (tabl. 5.3.2).
1.5. Sumaryczna liczba zębów
z i = 2 a w cos p Zm „ = 2-90(cos 15°)/2,5 = 69,5.
Przyjmujemy zE= 70.
1.6. Kąt pochylenia linii zęba
cosp = ztmn/(2aw) = 70-2,5/(2-90) = 0,9722. p = arc cos p = 13,54° = 13°32'10".
1.7. Liczba zębów zębnika z, =zE/(u+1) = 70/(3,15+1) = 16,8. Przyjmujemy z, = 17 (liczba nieparzysta).
Liczba zębów koła zębatego z2=zs-z,= 70-17 = 53.
1.8. Przełożenie rzeczywiste przekładni ura=z2/z, =53/17 = 3,12.
1.9. Średnice okręgów kół zębatych
-tocznych d,„1=m/,z1/cos/? = 2,5-17/0,9722 = 43,71 mm;
dwl=BioZ2/c°sfS = 2,5-53/0,9722 = 136,29 mm;
- wierzchołków zębów
dol=m(z,/cos|S+2) = 2,5(17/0,9722+2)= 48,71 mm; da2=m (z2/cosj3 +2) = 2,5(53/0,9722+2) = 141,29 mm;
- stop zębów
dn = m(z,/cos/S-2,5) = 2,5(17/0,9722-2,5)= 37,46 mm; dfi=m(z2/cosp-2,5) = 2,5(53/0,9722-2,5) = 130,04 mm. Sprawdzanie aw = 0,5(dwi+dwj) =
= 0,5(43,71+136,29) = 90,00 mm.
Dalszy ciąg obliczeń (5.3.1.1 p. 2...6).
Obliczone wymiary i dobrane parametry przekładni - rys. 5.3.1.
di — kd f
10J
PARAMETRY ZADANE:
Schemat reduktora;
T\, T2, N-m; n2, min *; u ; kmax/Tnora; (T„P, (TfP 1(2) , (Tup max 1(2), Of7>maxl(2), MPa. Warunki pracy przekładni.
1. OBLICZANIE ŚREDNICY ZĘBNIKA I DOBÓR INNYCH PARAMETRÓW PRZEKŁADNI 1.1. Obliczeniowa średnica zębnika, mm
T2 kHg kA u El
gdzie
ka = 77 MPa10 - dla kół o zębach prostych; jib<1 - współczynnik szerokości wieńca (w stosunku do średnicy zębnika), tpM= b/dx = f( HB, rozmieszczenie kół względem łożysk) (tabl. 5.3.6); kHp - współczynnik nierównomiemości rozkładu obciążenia względem linii styku; kHp = f{HB, rozmieszczenie kół względem łożysk, ipM) (rys. 5.3.3a);
kA - współczynnik uwzględniający zewnętrzne obciążenie dynamiczne (tabl. 5.3.9);
+(-) - zazębienie zewnętrzne (wewnętrzne) (rys. 5.3.1).