65
1.3. Przyjmując wstępnie z,'=19, oblicza się moduł zazębienia, mm m'= 2aj/[z,(u±l)j.
1.4. Zaokrągla się m' do wartości zbliżonej do m (m Km'), mm, zgodnej z PN (tabl. 5.3.2).
1.5. Liczba zębów zębnika z,=2o^/[m(u±l)]; z , - liczba całkowita; z , > 17.
1.6. Liczba zębów koła zębatego z2=z{u\ z2 - liczba całkowita.
1.7. Zerowa odległość osi, mm awo=ra(z\+z2).
Jeżeli chcemy zaokrąglić awo do wielkości aw z szeregu PN (tabl. 5.3.3), to korzystamy z zazębienia korygowanego (5.3.1 p. 7).
1.8. Rzeczywiste przełożenie przekładni uIZ=z2/z**
1.9. Średnice okręgów kół zębatych, mm (p. 1.9) dla 0=0°.
Dalszy ciąg obliczeń (5.3.1 p. 2...7).
Obliczone wymiary i dobrane parametry przekładni - rys. 5.3.1.
»» W związku z udokładnieniem u przekładni (patrz PARAMETRY ZADANE i p. 1.8) wprowadza się korektę przełożenia następnego stopnia napędu i zawartości kolumn n i T (tabl. 2.4).
5.3.2.1. PRZYKŁAD OBLICZEŃ
T2 k Hp k
103 =
^ ba &HP 1
= 43 (3,15+1)
: 91,3 mm.
Obliczyć podstawowe parametry walcowej przekładni zamkniętej o zębach skośnych wg schematu 6 rys. 5.3.3e.
PARAMETRY ZADANE:
Schemat reduktora - 6 wg rys. 5.3.3e;
P\ = 5,5 kW; T\ = 36,2 N-m; T2= 110,7 N-m; u = 3,15; Tmax/Tnom= 2,9 (tabl. 19.9.1).
Ohp = 475 MPa; dFP, = 142 MPa; (JFP2 =131 MPa;
OhpmaxK2)= 1064 (938) MPa; o>,nux,(2)= 304 (268) MPa. Materiał zębnika - 55, HB\ = 270 (5.2.1).
Materiał koła zębatego - 40, HB2= 250 (5.2.1).
Warunki pracy przekładni - lekkie.
1. OBLICZANIE ŚREDNICY ZĘBNIKA I DOBÓR INNYCH PARAMETRÓW PRZEKŁADNI
1.1. Obliczeniowa odległość osi
3 -
aj=ka(.u+l)n\j
ni 110,7-1,06 1,1 “ 0,43- 4752-3,152
Współczynnik szerokości wieńca (w stosunku do odległości osi)
j/b0=b/a„ = 2Tpbd/(u+l) = 20,9/(3,15+1) = 0,43.
tbd = b/d,= 0,9 (tabl. 5.3.6);
Współczynnik nierównomiemości rozkładu obciążenia wzlędem linii styku k„p= f (HB, rozmieszczenie kół względem łożysk, "'Pbd ) kHp = 1,06 (rys. 5.3.3a).
Współczynnik uwzględniający zewnętrzne obciążenie dynamiczne =1,1 (tabl. 5.3.9),
1.2. Szerokość wieńca koła zębatego
b2=b = TpbaOw = 0,43-91,3 = 39 mm.
Szerokość wieńca zębnika
6i = ń2 + (3...5)= 39+3 = 42 mm.
1.3. Zaokrąglamy oj, do wartości aw zbliżonej do (aw ~ aj) i zgodnej z PN (tabl. 5.3.3) aw = 90 mm.
1.4. Moduł zazębienia przy założeniach z\=\l, 0-15° m’=d[cos p'/z[ =43,7 cosl5°/17 = 2,48 mm.
Przyjmujemy m = 2,5 mm (tabl. 5.3.2).
1.5. Sumaryczna liczba zębów zi=2awcosflZm„ = 2-90(cos 15°)/2,5 = 69,5.
Przyjmujemy zz = 70.
1.6. Kąt pochylenia linii zęba
cos0 = zD m„/(2a„) = 70-2,5/(2-90) = 0,9722.
0 = arc cos 0 = 13,54° = 13°32'10".
1.7. Liczba zębów zębnika zl=z2/(u + l) = 70/(3,15+1) = 16,8. Przyjmujemy z, = 17 (liczba nieparzysta).
Liczba zębów koła zębatego z2=zI-z,= 70-17 = 53.
1.8. Przełożenie rzeczywiste przekładni u,z = z2/z, =53/17 = 3,12.
1.9. Średnice okręgów kół zębatych
-tocznych dw^mnzl/cos/3 = 2,5-17/0,9722 = 43,71 mm;
dw2=m„z2/cosp = 2,5-53/0,9722 = 136,29 mm;
- wierzchołków zębów
i = m (z ,/cos/J +2) = 2,5(17/0,9722+2) = 48,71 mm; da2=m(z2/cos0+2) = 2,5(53/0,9722+2) = 141,29 mm;
- stop zębów
dn = m(zi/cos/S-2,5) = 2,5(17/0,9722-2,5) = 37,46 mm; d/-2 = m(z2/cos|3-2,5) = 2,5(53/0,9722-2,5) = 130,04 mm. Sprawdzanie o, = 0,5(dwi+dw2) =
= 0,5(43,71+136,29) = 90,00 mm.
Dalszy ciąg obliczeń (5.3.1.1 p. 2...6).
Obliczone wymiary i dobrane parametry przekładni - rys. 5.3.1.
^io3
d{=k.
PARAMETRY ZADANE:
Schemat reduktora;
Ti, T2, N-m; ij„ n2, min1; u ; Tmax/Tnom-, (Jhp, (JFp 1(2), 0/£P n-,ax 1(2), tji.p m;ix ] (2), MPa. Warunki pracy przekładni.
1. OBLICZANIE ŚREDNICY ZĘBNIKA I DOBÓR INNYCH PARAMETRÓW PRZEKŁADNI 1.1. Obliczeniowa średnica zębnika, mm
T2 kHf kA i*bd (Jh?
gdzie
kd = 77 MPa1,3 - dla kół o zębach prostych;
' współczynnik szerokości wieńca (w stosunku do średnicy zębnika), V'w= b/dt = f( HB, rozmieszczenie kół względem łożysk) (tabl. 5.3.6); kHp - współczynnik nierównomiemości rozkładu obciążenia względem linii styku; kHfi = f(HB, rozmieszczenie kół względem łożysk, ) (rys. 5.3.3a);
k,4 - współczynnik uwzględniający zewnętrzne obciążenie dynamiczne (tabl. 5.3.9);
+(-) - zazębienie zewnętrzne (wewnętrzne) (rys. 5.3.1).