16385 SAM84 (2)

fobfc»pe*|ta ■ ttllOBwWB Gfównt Ucninid. fakty, ludzie, wydarzeni*

go mocarstwa Rosja bez Ukrainy jest lepszym rozwiązaniem niż Rosja z Ukrainą (...)”. W odwecie Moskwa sprowadziła stosunki polsko-•rosyjskie do poziomu wrogości. Prezydent Putin określił aktywność polskiego prezydenta jako sposób na załatwianie sobie pracy po zakończeniu kadencji. Dnia 27 stycznia 2005 r. Putin przyjechał wprawdzie na obchody 60. rocznicy wyzwolenia obozu w Oświęcimiu, ale unikną) planowanego spotkania z Kwaśniewskim. Następnie, 12 lutego, w związku z obchodami 60. rocznicy konferencji jałtańskiej, rosyjski MSZ wydal komunikat wychwalający decyzje konferencji względem Polski. W marcu rosyjska prokuratura wojskowa odmówiła ujawnienia części akt śledztwa katyńskiego. Wywołało to eskalację przekłamań w rosyjskiej polityce historycznej wymierzonych przeciwko Polsce. Również podczas obchodów 60. rocznicy zakończenia 11 wojny światowej w Moskwie Putin okazał lekceważenie Polsce i reprezentującemu ją prezydentowi (rosyjskie media przemilczały obecność Kwaśniewskiego). Podkreśli! przy tym wkład Rosji i wielkiej koalicji oraz

.włoskich i niemieckich antyfeszystów" w zwycięstwo nad faszyzmem, pomijając Polskę. Ponadto Rosjanie głównie uhonorowali generała Jaruzelskiego.

10 listopada 2005 r. strona rosyjska wprowadziła embargo na import polskiego mięsa, a następnie dla produktów roślinnych. Oficjalnym powodem były rzekome przypadki fałszowania świadectw eksportowych przez połstóch przedsiębiorców. Rokowania w tej sprawie nie przyniosły rezultatów. Tymczasem na 24 listopada 2006 r. zaplanowano szczyt UE-Rosja w Helsinkach, gdzie miały się rozpocząć negocjacje w sprawie nowego Porozumienia o Partnerstwie i Współpracy (PCA, Partner-shipand Cooperation Agreement) pomiędzy Unią a Rosją. Wobec fiaska rozmów polsko-rosyjskich, 13 listopada 2006 r. (pomimo że polscy producenci usunęli uchybienia, co potwierdziła również Komisja Europejska, Rosja wciąż nie chciała zgodzić się na rezygnację s embarga). Warszawa zablokowała tzw. mandat na rozmowy UE z Rosją w sprawie podpisania nowej umowy o partnerstwie i współpracy.

RcMIt próbowała jeszcze wystawić na próbę jedność Unii. podey-g|3p fssroowy z wybranymi krajami, a nie z Unią jako całością, ale polityka ta nie przyniosła pożądanych efektów.

Kiedy dalsze negocjacje nie przynosiły skutku, w maju 2007 r. przewodnicząc7 Komisji Europejskiej. Jose Manuel Barman, stwierdź!. U rosyjskie embargo na polskie mięso to dyskryminacja i wyraził nadzieję, że spór zostanie uregulowany, by współpraca między UE a Rosją była podtrzymana. Podczas konferencji zorganizowanej w Brukseli przez prestiżowy Francuski Instytut Stosunków Międzynarodowych 0FKK) przewodniczący Komisji przypomniał, że sytuację zbadano w sposób bardzo obiektywny. Zaznaczył przy tym. że normy ochrony kmumentów w Unii Europejskiej są najostrzejsze na świccie i dodał: „Gdybyśmy myśleli, że polskie mięso nie spełnia ich. nie dopuścilibyśmy go do obrotu”. Z kolei podczas szczytu w Wołżskim Utiosie koło Samary nad Wołgą, który rozpoczął się 17 maja 2007 r.. Barroso powiedział: „Mamy właśnie okazję zakomunikować naszym rosyjskim psrtnerom. że problemy każdego z państw Wspólnoty są kłopotami całq Unii”. Dodał, że kluczem do ścisłej współpracy Rosji z Unią Euro P^ską jest zrozumienie przez stronę rosyjską europejskiej zasady so-Bdariiości. Z kolei kanclerz Angeia Merkel również wsparła Polskę i uznała, ze spór o rosyjskie embargo na polskie mięso powinien zostać rozstrzygnij > na forum międzynarodowym. „Ta kwestia jest sprawą MB Europejskiej” - powiedziała.

Z kolei prezydent Rosji Władimir Putin oznajmił, że szczyt Rosja -UE nie zmienił nic w kwestii embarga na polskie mięso. Opór Rosji wyraźnie świadczy! o tym. że sprawa mięsa jest tylko pretekstem, a zasadniczym celem było wywieranie presji politycznej na Warszawę, która wspierała państwa uznawane przez Moskwę za jej strefę wpływów.

Z kolei w czerwcu 2007 r. Peter Mandelson. komisarz unijny do Spraw handlu, potwierdził, że embargo jest jedną z dwóch przeszkód I — obok ceł eksportowych na drewno - na drodze Rosji do Światowej i Organizacji Handlu (WTO). do której Rosja próbowała się dostać już

i od czternastu lat.