20164 Obraz0 (4)

182

dowi rolek. Urządzenie jest wyposażone w zintegrowany układ odczytu stopnia zaczernienia (rys. 11.7) [33], którego zasada pracy jest identyczna z pokazaną na rys. 11.4. Odczyt stopnia zaczernienia odbywa się zgodnie z równaniem (11.3) w skali 10-stopniowej, a współczynnik ekstynkcji K wyznacza się zgodnie z równaniem (11.4).

K-(l--p).    (11-4)

^lo

Możliwość płynnej regulacji objętości pobieranej próbki spalin, zapewnienie dobrej stabilizacji prędkości jej zasysania oraz zdolność urządzenia do samoczynnego skalowania pozwoliły uzyskać znaczną dokładność pomiarów, wystarczającą do badań emisji o małym stężeniu sadzy. Urządzenie nie umożliwia jednak ciągłego pomiaru zadymienia.

Pomiary przedstawionym dymomierzem są zgodne z normą dla 3-fazowego testu dymienia obowiązującego w Japonii. Mogą one być wykonywane zarówno w teście podwoziowym, jak i w badaniach hamownianych silników lub w badaniach drogowych pojazdów.

Dymomierze absorpcyjne

Podstawową zaletą dymomierzy absorpcyjnych w porównaniu z dymomierzami filtracyjnymi jest możliwość prowadzenia pomiarów w sposób ciągły. Urządzenia tego typu należą do grupy metod optycznych, a ogólna zasada pomiaru została przedstawiona na rys. 11.3. Należy oczywiście pamiętać, że stopień zadymienia nie jest jednoznaczną funkcją stężenia sadzy w spalinach, gdyż wpływa na niego również pochłanianie i rozpraszanie światła przez inne składniki spalin, takie jak woda, tlenek i dwutlenek węgla czy niespalone węglowodory . Także i w tej grupie metod pomiar ma więc charakter umowny.

Jednym ze starszych rozwiązań dymomierzy absorpcyjnych był dymomierz Schweitzera . Jego konstrukcja jest bardzo zbliżona do schematu przedstawionego na rys. I 1.3, z tym że zarówno źródło światła, jak i fotodetektor są oddzielone od przestrzeni pomiarowej oknami, które są dodatkowo ogrzewane elektrycznie w celu uniknięcia kondensacji na nich pary wodnej oraz utrudnienia osadzania się na nich zanieczyszczeń. Układ zaworów i dmuchawy pozwala na zasysanie do komory pomiarowej spalin silnikowych lub czystego powietrza z otoczenia w celu umożliwienia wykonania kalibracji. Pomiar zadymienia spalin odbywa się przez porównanie natężenia prądu 1 płynącego w obwodzie fotodetektora w czasie przepływu spalin przez komorę z prądem I₀ płynącym w czasie przepływu przez nią czystego powietrza, zgodnie z równaniem (11.3). Wadą urządzenia jest m.in. niemożliwość ciągłego przełączania przepływu powietrza i spalin oraz istotny wpływ czasu pomiaru na jego wynik.

* Schemat zob.: [25], s. 252.