/? należy do typu CsCl lub typu mosiądzu;
y ma złożoną strukturę regularną z komórką o 52 atomach (4* 13), zwaną strukturą mosiądzu y;
e ma zwartą strukturę heksagonalną.
Tablica 2.33
Stopy Hume-Rothery’ego
Układ |
fi |
y |
€ |
Ag-Cd |
AgCd |
Ag5Cds |
AgCd3 |
Au-Zn |
AuZn |
Au5Zn8 |
AuZn3 |
Cu-Zn (mosiądze) |
CuZn |
Cu5Zn8 |
CuZn3 |
Cu-Sn (brązy) |
Cu 5 Sn |
Cu31Sn8 |
Cu3Sn |
Ag-In |
Ag3In |
Ag9In4 | |
Cu-Al |
Cu3A1 |
Cu9A14 |
Składy faz fi-y-e mogłyby wydawać się przypadkowe. W rzeczywistości tak jednak nie jest. Hume-Rothery odkrył, że różne struktury są uwarunkowane liczbą przypadających na atom elektronów walencyjnych. Można łatwo stwierdzić, że liczba ta wynosi:
jeżeli uwzględni się, że Ag, Au i Cu, Cd i Zn, Al i In i Sn zawierają odpowiednio 1, 2,
3 i 4 elektrony walencyjne.
Reguły te można rozszerzyć na przypadki, gdy jeden z metali stopu jest metalem przejściowym, pod warunkiem, że liczbę elektronów walencyjnych tego stopu przyjmie się za praktycznie równą zeru. Tak na przykład CoAl, Ni Al i Fe Al mają struktury mosiądzu /?, gdyż stosunek elektrony/atomy wynosi w tym przypadku efektywnie 3/2, jeżeli się przyjmie, że Co, Ni lub Fe nie dostarczają żadnego elektronu. Natomiast w przypadku mosiądzu y stosunek teoretyczny 21/13 otrzymuje się jedynie pod warunkiem przypisania atomowi kobaltu około połowy elektronu.
D. Roztwory międzywęzłowe
Roztwory te występują w przypadku, gdy jeden z atomów jest znacznie mniejszy od drugiego, co pozwala mu umiejscowić się w sieci metalu macierzystego bez powodowania deformacji jego atomów. Warunek powstania roztworu międzywęzłowego można więc zapisać w postaci:
przy czym M oznacza metal przejściowy, natomiast m = H, B, C, N, O.
Istnieje wiele typów roztworów międzywęzłowych, najważniejsze są jednak te, które powstają w wyniku obsadzenia przez atomy M węzłów sieci regularnej F. Atomy m zajmują wówczas najczęściej oktaedryczne luki struktury M, tworząc w ten sposób strukturę typu NaCl (patrz s. 180).
173