4. TURBINY PAROWE
Turbiny przeciwprężne w przeciwieństwie do turbin kondensacyjnych wytwarzają moc mechaniczną bilansującą się z każdorazowym zapotrzebowaniem na parę przeciwprężną do celów technologicznych i grzewczych. Często współpracują one ze stacjami redukcyjno-schładzającymi. Turbiny przeciwprężne są proste konstrukcyjnie i w przypadku małych mocy są wykonywane jako szybkoobrotowe.
Turbiny upustowo-kondensacyjne umożliwiają odbieranie z upustów znacznych strumieni pary do celów grzewczych i technologicznych, przy określonych regulowanych ciśnieniach pary. Turbina jest wyposażona również w upusty nieregulowane do zasilania regeneracyjnych podgrzewaczy wody lub zasilania odbiorców ciepła niewymagających regulowanych parametrów pary.
Turbiny upustowo-przeciwprężne są wyposażone w upust (upusty) pary, do zasilania odbiorców technologicznych, a pozostała część pary - para przeciwprężną -jest oddawana do celów grzewczych. Ciśnienie pary w upuście technologicznym U, turbiny upustowo-przeciwprężnej (rys. 4.8b) jest regulowane zaworem Z dławiącym strumień pary za upustem, natomiast upust ciepłowniczy Uc jest nieregulowany.
Z podanym podziałem wiąże się odmienność rozwiązań konstrukcyjnych turbin, a to oznacza brak uniwersalności poszczególnych konstrukcji. Ze względu na rozwój gospodarki skojarzonej często zachodzi potrzeba, aby już wcześniej zainstalowana turbina kondensacyjna mogła być wykorzystana również do celów ciepłowniczych, np. z powodu rozbudowy miasta położonego w pobliżu elektrowni. W takim przypadku jest wymagana dodatkowa modernizacja układu turbozespołu. Aby tego uniknąć, konstrukcje turbin dużej mocy są przystosowane do możliwości pracy w układzie gospodarki skojarzonej. Turbiny te, zwane turbinami ciepłowniczo--kondensacyjnymi, mogą pracować w układzie czysto kondensacyjnym lub w układzie gospodarki skojarzonej. W ostatnim przypadku woda obiegu ciepłowniczego jest podgrzewana w wymiennikach zasilanych parą z części średnioprężnej turbiny. W ten sposób uzyskano uniwersalną konstrukcję turbiny.
Ze względu na udział turbin w pokrywaniu obciążeń dobowych w systemie elektroenergetycznym rozróżnia się turbiny (turbozespoły) do obciążeń podstawowych, podszczytowych i szczytowych. Turbiny szczytowe są przystosowane do szybkich uruchomień i przeciążeń nawet do 50%. Szybkie zwiększenie mocy można uzyskać przez podwyższenie ciśnienia pary dolotowej przy jednoczesnym obniżeniu temperatury, przez stosowanie obejść pary i wyłączanie podgrzewaczy regeneracyjnych. Ponieważ udział turbin szczytowych w produkcji energii elektrycznej jest mały, sprawność ich nie jest czynnikiem aż tak istotnym. Dlatego w celu zapewnienia dużej elastyczności turbiny jej konstrukcja jest lekka i bardzo uproszczona, bez przegrzewania międzystopniowego i wyposażońa tylko w niezbędną liczbę regeneracyjnych podgrzewaczy wody.
206