162
Tablice miąższości strzał bez kory opracował B. Radwański (ub 16) u ' szość strzały bez kory pojedynczego drzewa odczytuje się z nich na podstaw* nicy w korze i wysokości drzewa.
Aby określić miąższość drzewostanu za pomocą tablic Radwańskiego, zmierzyć pierśnice drzew w odpowiednim odstopniowaniu oraz wysokości dra* celem sporządzenia krzywej wysokości. Na podstawie wartości środkowej stepm pierśnicy i średniej wysokości drzew ze stopnia odczytuje się z tablic średnią mią; szość drzew bez kory dla stopnia. Iloczyn tej miąższości i liczby drzew stopnia da? nam miąższość bez kory drzew ze stopnia. Suma miąższości drzew ze stopni 1 miąższością drzewostanu bez kory.
Opracowano kilka wzorów empirycznych służących do określania miąższości drzewostanu bez kory . Najprostszy z tych wzorów, na podstawie którego można określić miąższość strzał drzewostanu sosnowego bez kory, ma postać (BruchwaM 197Sb):
0526942) (3.92)
*Ł-U)
V8 = GhL|o,370305
Aby określić miąższość strzał drzewostanu bez kory podanym wzorem empirycznym, należy ustalić pierśnicowe pole przekroju w korze drzewostanu (G) dowolnym sposobem oraz określić średnią wysokość drzewostanu (hf). Po podstawieniu tych danych do wzoru (3.92) otrzymamy miąższość bez kory drzewostanu.
• PreykUd Niech ptertntcowe pole przekroju drzewostanu wynosi 27 m3. a Średnia wysokość dno wosurw 17.2 m. Miąazoić strzał drzewostanu bez kory jest równa.
V, « 27 »7jjo370305 ♦ 187.4 mł
Do celów planowania gospodarczego potrzebna jest znajomość nie tylko sumarycznej miąższości drzewostanu na pniu. ale również miąższość sortymentów, jakie można uzyskać po ścięciu drzew drzewostanu. Zadanie to można rozwiązać za pomocą ściętych drzew próbnych, z odpowiednich wzorów empirycznych i specjalnych tablic Metody drzew próbnych (ze względu na ich dużą pracochłonność) nie są stosowane w praktyce t dlatego zrezygnujemy z ich omówienia.
Tablice sortymentowe Borzemskiego (1961. 1965. 1972) podają procentowy udział miąższości sortymentów z rozbiciem na klasy grubości i długości Są to sortymenty drewna użytkowego: żerdzi, papierówki, kopalniaków, słupów teletechnicznych. drewna tartacznego i sklejkowego. Tablice nie podają udziału drewna opalowego (tab. 39).
Tabela 39
Wyciąg z tablic sortymentowych Borzemskiego dla rębnych i biskorębnych drzewostanów sosnowych_
Przeciętna picrśmca drzewostanu |
28 cm |
Średnia wysokość drzewostanu |
25 m |
Surowiec na żerdzie lub cienkie kopalniaki |
1,4% |
Surowiec na papierówkę |
7.6% |
Surowiec kopalniakowy |
6.0% |
Surowiec na stupy do budowy napowietrznych linii elektrycznych |
12% |
Surowiec tartaczny |
81.1% |
Surowiec typu sklejkowego |
2.7% |
Aby ustalić miąższość sortymentów tablicami Borzemskiego. należy określić wcześniej miąższość gmbizny drzewostanu bez kory. Do tego celu można zastosować jedną z przedstawionych wcześniej metod określania miąższości drzewostanu bez kory. Od otrzymanej miąższości odejmujemy oszacowaną miąższość opału. Na podstawie przeciętnej pierśnicy i średniej wysokości drzewostanu znajdujemy w tablicach Borzemskiego odpowiednią tabelę, z której odczytujemy procentowy udział sortymentów. Po pomnożeniu miąższości drzewostanu bez kory (bez udziału drewna opałowego) przez procentowy udział sortymentów i podzieleniu wyniku przez 100. otrzymujemy miąższość bez kory sortymentu.
Tablice Borzemskiego nadają się do określania łącznej miąższości sortymentów wielu drzewostanów. Tablice takie opracowane są dla sosny, świerka i jodły
Tablice Radwańskiego były omawiane w rozdziale poświęconym pomiarowi drzewa stojącego (tab 16). Poznajmy teraz sposób stosowania tablic do określania struktury sortymentowej drzewostanu
Wykonując pomiar picrśnic. przeprowadzamy jednocześnie klasyfikację drzew wyróżniając drewno użytkowe i opałowe, a w ramach drewna użytkowego wyróżniamy cenne sortymenty Dalej przeprowadzamy pomiar wysokości i sporządzamy krzywą wysokości. Na podstawie pierśnicy w korze i wysokości określamy miąz szość bez kory poszczególnych sortymentów