23011 IMG47 (5)

brak wystarczającej pntrwy między poszczególnymi zmianami ułożenia, zbyt szybka zmiana

etapów zabiegu,

• zbyt szybkie zaprzestaniem terapii po ustąpieniu dolegliwości.

BŁĘDY POPEŁNIANE PRZEZ PACJENTA

•    brak koncentracji przy zabiegu,

• zbyt szybkie, gwałtowne przerywanie wywieranego h&cisku, • zbyt dułby opór,

•    niewłaściwy kierunek nacisku.

INNEGO RODZAJU ROZCIĄGANIE STRUKTUR STAWOWYCH

W przypadku braku zwiększania zakresu ruchu w stawie po zastosowaniu metody poizometrycznej relaksacji mięśni stawy muszą być jeszcze raz zbadane w celu upewnienia się czy przykurcz dotyczy innych struktur stawowych niż mięśni, np. więzadeł, torebki stawowej. "W przypadku stwierdzenia braku lub zmniejszenia gry stawowej może być ona przywrócona poprzez wprowadzenie technik mobilizacyjnych, np. opisanych przez Kaltenboma i Stoddarda. W przypadku, gdy ślizg stawowy jest prawidłowy , a ograniczenie mchu nadal istnieje należy zastosować następującą procedurę. Terapeuta rozciąga skrócone struktury przez zastosowanie optymalnego natężenia siły. Natężenie jest kombinacją wielkości siły i czasu trwania, przy czym ważniejszy jest czas trwania rozciągania. Optymalna siła oznacza zastosowanie jak najmniejszej s3y, dającej jednak efekty terapeutyczne. W przypadku zastosowania małej siły czas trwania wyjKM odkilku sekund 3o”2 mifiTlub“więćej;    *; *    -- --------------^—

Pacjent powinien czuć rozciąganie mięśnia nawet do wystąpienia bólu, nie powodującego jednak poważnego dyskomfortu. Nie wolno doprowadzać do wywoływania reakcji bólowych. Jeśli dana technika nie da żądanego rezultatu, świadczy to o zbyt małym natężeniu zastosowanej s3y. W takim przypadku rozciąganie mięśni powinno być powtórzone z większą intensywnością, wydłużając przede wszystkim czas działania niż wartość siły. W późniejszym okresie, jeżeli jest to wskazane, należy także zwiększać siłę.

Terapia będzie bardziej efektywna jeżeli dodatkowo wprowadzimy kilka razy dziennie rozciąganie mięśni wykonywanych wyłącznie przez samego pacjenta. Dlatego też pacjent powinien sam nauczyć się wykonywać te ćwiczenia. Im częściej stosowany jest stretching tym zmniejszona jest jego intensywność. Natomiast im rzadziej stosujemy, np. co drugi dzień, tym z większą intensywnością może być przeprowadzony.

Należy pamiętać , że we wszystkich rodzajach leczenia terapeuta powinien usiłować* m«v«a kompresji w stawach. Kompresja może powstrzymywać wymagany ruch w stawie, może na. nerwy lub wywoływać innego rodzaju uszkodzenia stawowe. Dlatego też trakcja powinna być wprowadzona we wszystkich technikach jako środek zapobiegający jakimkolwiek kompresjom, które mogą powstawać w wyniku zainicjowania ruchu.