184 Kształtowanie struktury kapitałów
nich proporcjach kapitały stałe i krótkoterminowe, albo wyłącznie kapitały krótkoterminowe. Rozpatrując alternatywy strategii finansowania majątku obrotowego, trzeba uwzględnić:
— związki zachodzące między stałymi i zmiennymi składnikami tego majątku, o czym była już mowa (por. s. 180),
— stopień realności przewidywanych wpływów ze sprzedaży oraz ich regularności,
— koszty wykorzystania kapitałów.
Wykorzystywanie
kredytów
długoterminowych
Ogólnie biorąc, maksymalizacja udziału kapitałów stałych
w finansowaniu środków obrotowych umacnia równowagę finansową (płatniczą) firmy oraz jej standing, ale korzystanie z kredytów długoterminowych łączy się zazwyczaj z kosztami wyższych odsetek, niż wynosi ich stopa przy kredytach krótkoterminowych. W przypadku zaś gdy kapitał stały koncentruje się niemal jedynie na własnych źródłach, zmniejszają się potencjalne korzyści, jakie mogłyby być osiągnięte dzięki scharakteryzowanemu już efektowi dźwigni finansowej.
Finansowanie
środków
obrotowych
zobowiązaniami
Z kolei maksymalizacja pokrycia środków obrotowych krótkoterminowymi zobowiązaniami daje szansę wyższych zysków i korzystniejszej ich relacji w stosunku do kapitałów własnych, ale krótkoterminowymi jednocześnie rośnie ryzyko pogorszenia lub utraty płynności płatniczej. Ze względu na konieczność spłacania takich zobowiązań w krótkich z góry określonych terminach, mających „sztywny” z reguły charakter, możliwy jest — w razie nieprzewidzianego spadku sprzedaży i trudności szybkiego uzyskania dodatkowych kredytów — brak gotówki. To zaś może pociągnąć za sobą zaostrzenie napięć płatniczych spowodowane ograniczeniami kredytowymi ze strony partnerów, którzy utracili zaufanie do solidności płatniczej firmy.
Uwzględniając różny stopień ryzyka wiążącego się ze strukturą kapitałów służących finansowaniu majątku obrotowego, można wyodrębnić trzy zasadnicze rodzaje strategii w tej dziedzinie, tj. zachowawczą, umiarkowaną i dynamiczną.