26012 skanuj0296 (2)

Powracając jednak do wad przekładni z kołami o zębach skośnych, należy wymienić konieczność zwiększenia dokładności wykonania zarysu zębów, ponieważ muszą one przylegać nie tylko wzdłuż określonej linii, lecz na cafe wysokości. Również wykonanie uzębień skośnych jest trudniejsze niż uzębię* prostych. Pomimo podanych wad koła skośne, a zwłaszcza daszkowe, są często stosowane, chyba że występują przeciwwskazania natury konstrukcyjny (np. w przekładniach złożonych wielorzędowych typu trójki przesuwne).

11.9. Inne przekładnie z kołami walcowymi

Przekładnie walcowe o zazębieniu wewnętrznym. Przekładnia o zazębieniu wewnętrznym składa się z zębnika o uzębieniu zewnętrznym oraz z koła o uzębieniu wewnętrznym (rys. 11.21). W celu zapewnienia prawidłowej pracy przekładni zęby w kole o uzębieniu wewnętrznym mają zarys wklęsły. Podczas współpracy — zębów o zarysie wklęsłym z zębami wypukłymi w zębniku — występuje przyleganie zębów na większej powierzchni, a tym samym naciski powierzchniowe oraz zużycie zębów są mniejsze niż w przekładniach o zazębieniu zewnętrznym.

Rys. 11.21. Przekładnia walcowa o zazębieniu wewnętrznym: a) wymiary uzębień, b) zakleszczanie zębów [4]

W przekładniach o zazębieniu wewnętrznym istnieje niebezpieczeństwo, że przy zbyt małej różnicy wymiarów obu kół wystąpi zakleszczenie się zębów, co uniemożliwi pracę przekładni. Z tego powodu wprowadza się pewne ograniczenia. W kole o uzębieniu wewnętrznym jako minimalną liczbę zębów przyjmuje się z_min ^ 33 (przy a₀ = 20°); różnicę liczby zębów określa zależność

(11.751

(*2-Zi)«ta > ¹⁰> ^st^^d amin > 5m.

W tym przypadku przekładnia może być montowana tylko poosiowo, tzn. zębnik jest wsuwany w głąb koła wzdłuż swojej osi. W przekładniach, w których konieczny jest montaż w kierunku promieniowym (np. w przekładniach skośnych), warunek ten przybiera postać

(11.76i

(Z2-Zi)min > 15, stąd a_min ^ 8m

296