myślami i wyobrażeniami. Napięcia poszczególnych obszarów organizmu (...) kumulują się, zalegają w organizmie i powodują (...) chroniczne napięcie. (Siek S., 1998) Często zmiany napięć w mięśniach są przez nas odbierane w postaci różnorodnych odczuć. Wynika to z faktu, iż między ciałem a psychiką zachodzi stały przepływ informacji, który ma swoje odzwierciedlenie w funkcjonowaniu poszczególnych układów naszego organizmu. (Serge King. 1997) Taka zależność między psychiką a ciałem może przejawiać się na wiele różnych sposobów. Na przykład w sytuacji zdenerwowania możemy odczuwać wzrost ciśnienia krwi, a nasza odporność może ulec osłabieniu. Na pogłębianie się tych zaburzeń może mieć wpływ zaniedbywana regularna aktywność fizyczna. Jej niedobór w znacznym stopniu przyczynia się także do pojawienia się różnorodnych zmian chorobowych (zwłaszcza w późniejszym okresie życia).
Badania potwierdzają, że u osób zestresowanych oraz cierpiących psychicznie może wystąpić znacznie większa liczba chorób niż u osób nie doświadczających stałego stresu. We współczesnym społeczeństwie obserwuje się wzrastającą liczbę zawałów serca, wrzodów żołądka, nadciśnienia tętniczego, psychoz, lekomanii, narkomanii. (Mc Garey W.A.. 1996) Oprócz stresu i uwarunkowań indywidualnych winą za powstawanie tych schorzeń obarczane są także złe nawyki żywieniowe, nieodpowiednia organizacja pracy, brak wypoczynku oraz zaniedbanie aktywności ruchowej.
Stres w ostatnim czasie stał się jednym z częściej podejmowanych przedmiotów badań. Słownik języka polskiego (1994) podaje następującą definicje stresu: stan mobilizacji sil organizmu będący reakcją na negatywne bodźce fizyczne i psychiczne (stresory), mogący doprowadzić do zaburzeń czynnościowych. Stresor natomiast definiowany jest jako: czynnik zewnętrzny, fizyczny lub psychiczny, utrudniający lub uniemożliwiający zaspokojenie potrzeb i wykonanie zamierzonych zadań, zagrażający czymś jednostce.
Znając fizjologię stresu, z większym prawdopodobieństwem możemy zauważyć jego pierwsze symptomy, co pozwoli nam w odpowiednim momencie podjąć określone działania prewencyjne, a tym samym uniknąć poważnych powikłań związanych z osłabieniem odporności. Ponieważ adrenalina i inne wydzielane przez stres neurotransmitery obniżają polaryzacje błony komórkowej, stres zagraża zdrowym komórkom. (...)Przyczynia się do atakowania tych osłabionych komórek przez bakterie i wirusy. (Hannaford C., 1998) W czasie zwiększonego stresu jesteśmy więc mniej odporni, zarówno fizycznie, jak i psychicznie.
67
Małgorzata Kronenberger — Muzykoterapia, podstawy teoretyczne...