mentach równych 1 (prawda) dla wszystkich skończonych wartości numerycznych i równych 0 (fałsz) dla wartości NaN oraz Inf:
»x = x (f inite (x) ) x =
2.1 1.7 1.6 1.5 1.9 1.8 1.5 5.1 1.8
1.4 2.2 1.6 1.8
Teraz występuje jedna obserwacja. 5.1, która wydaje się być inna od pozostałych. Jest to wielkość nietypowa (ang. outlier). Następujące wyrażenie usuwa wielkości nietypowe, w tym przypadku elementy mające więcej niż trzy odchylenia standardowe od średniej:
>> x = x(abs(x-mean(x)) <= 3*std(x)) x -
2.1 1.7 1.6 1.5 1.9 1.8 1.5 1.8 1.4
2.2 1.6 1.8
Inne operacje są możliwe z użyciem funkcji typu is. . . . Dla wyświetlenia
położenia liczb pierwszych w macierzy magicznej można użyć logicznego indeksowania i podstawienia skalarnego:
» A(-isprime(A)) = 0 A =
0 3 2 13
5 0 11 0
0 0 7 0
0 0 0 0
Funkcja f ind określa indeksy elementów tablicy, które spełniają dany warunek logiczny. Funkcja f ind traktuje tablicę jako wektor kolumnowy i określa indeksy tego wektora. W celu otrzymania wektora indeksów numerowanych wzdłuż w ierszy należy wykorzystać operację transponowania. Na przykład >> k = find(isprime(A))'
określa położenie liczb pierwszych w macierzy magicznej wzdłuż wierszy k =
2 5 9 10 11 13
Na tej podstawie można określić liczby pierwsze jako wektor wierszowy w kolejności określonej przez k:
>> aa = A(k) aa =
3
2 11 7 13
73