27109 Untitled Scanned 07

- 14 -

kretyzacja wielowartościowego przebiegu ciągłego nie zniekształca przekazywanych informacji. Praktyczne znaczenie mają sygnały dyskretne kodowane za pomocą Bygnałów binarnych. Możliwe jaat nie tylko kodowanie za pomocą kilku przesyłanych równolegle sygnałów binarnych (kodowanie równolcgł*. ) - rya.1.5d, leci takie kodowanie z wykorzystaniem jednego tylko sygnału binarnego, zwane kodowaniem szeregowym. W przypadku kodowania szeregowego, okres czasu pomiędzy kolejnymi chwilami próbkowania wykorzystywany jest do przekazywania informacji o wartoś-oiaeh wszystkich elementów kodowych. Do kodowania poszczególnych wartości sygnału wykorzystywany jest albo Jeden z kodów dwójkowych (np. kod wg rya.1.5c), albo tan. koi VT.*tamy -ciąg impulsów, w którym liczba impulsów rć . j**t wartości sygnału - rya.1.5e,f.

Sygnały binarne mogą więc byó wykc do p"'^kazy~

wania informacji nia tylko o wielkościach . „ilości -wych, lecz także o wielkościach wielowartościov:ycii ' ciągłych.

1.3. KODY DWÓJKOWE

Tablica na rys.1.5c zawiera przykład kodowania zbioru ośmiu liczb - wartości sygnału wielowartościowego za pomocą kodu dwójkowego (binarnego, »erojedynkowego). Znaki kodowe odpowiadające poszczególnym kodowanym liczbom tworzy ciąg zmiennych mogących przyjmować tylko dwie wartości: 011.

Do zakodowania zbioru o n elementach potrzeba N zmiennych binarnych, przy czym

2^H>n

W przypadku kodowania zbiorów liczbowych, sposób kodowania określić można w postaci formuły (np. wzoru), umożliwiającej jednoznaczne utworzenie znaku kodowego dowolnej liczby,

W teohnioe przetwarzania informacji zachodzi potrzeba kodowania nie tylko liczb, lecz także liter, znaków, działań itp. W takich przypadkach jedyną formą przekazania inforoaoji© wpo-sobie kodowania jest tablica kodowa, zawierająca spis znaków kodowych przypisanych poszczególnym elementom kodowanym.

W dalszym ciągu zajmować się będziemy jedynie kodowaniem liczb całkowitych nieujeanych za pomocą kodów dwójkowych. Dla porównania różnych kodów dwójkowych wykorzystywany będzie stosowany w życiu codziennym dziesiętny system zapisu liczb -kod dziesiętny.

Każdą liczię całkowitą nieujemną L można przedstawić w postaci rumy kolejnych potęg dowolnej liczby całkowitej A ^2, zwanej podstawą rozwinięcia, mnożonych przez odpowiednie współczynniki a^, będące llczbaai całkowitymi nieujemnymi. Jeżeli L <Aⁿ, to

^Ł ■ Po V*¹

przy czym

0 < a_± < A - 1

Znak kodowy ^L10 w kodzie dziesiętnym, odpowiadający liczbie L, jest ciągiem współczynników rozwinięcia liczby L w szereg potęgowy o podstawie A » 10. A więc dla

l - fz ^ar¹ o¹

i-0

^L10 " ^an^an-1»• " * ⁸1 ^ao

Naturalnym kodem dwójkowym nazywany jest kod, w którym każdy znak Lg jest ciągiem współczynników rozwinięcia danej liczby L w szereg potęgowy o podstawie A*2. .* więc jeżeli

l - £; V®¹

Ł-0

^2 “ ^xm^xm-1*••**^X1^X0

Zmienne w kodzie dwójkowym mogą przyjmować tylko dwie wartości i 0 i 1. Ponieważ każda z tych zmiennych reprezentuje współosynnik przy innej potędze podstawy rozwinięcia (podsta-