17
się osad. Do osadu dodajemy 1 cm3 kwasu octowego. Osad nie rozpuszcza się. Następnie do tej samej próbki dodajemy 3 cm3 kwasu solnego i obserwujemy rozpuszczanie się osadu.
Glin jest aktywnym pierwiastkiem amfoterycznym. Reaguje z silnymi zasadami, tworząc tetrahydroksogliniany:
2 Al + 2 NaOH + 6 H20 = 2 Na[Al(OH)4] + 3 H, T a w reakcji z kwasami tworzy sole glinu:
2 Al + 6 HC1 = 2 AICI3 + 3 H2 T
Mocne zasady dodawane kroplami do roztworu soli glinu wytrącają biały osad Al(OH)3: Al3' + 3 OH" = Al(OH)3 i
Wytrącony wodorotlenek glinu ma właściwości amfoteryczne; roztwarza się w kwasach: AI(OH)3 + 3 HC1 = A1CI3 + 3 H20
i zasadach:
Al(OH)3 + NaOH = Na[AI(OH)4]
Kationy glinu można wykryć organicznym odczynnikiem aluminonem.
Wykonanie analizy
Do około 1 cm3 roztworu soli glinu dodajemy ok. 1 cmJ kwasu octowego (CH3COOH), następnie kilka kropli 0,1% roztworu aluminonu. Po ogrzaniu mieszaniny dolewamy porcjami wody amoniakalnej (aż do pojawienia się zapachu amoniaku) i roztworu (NH4)2C03. Tworzenie się różowo-czerwonego związku wskazuje na obecność kationów glinu Al3'.
Program ćwiczenia obejmuje samodzielne wykonanie opisanych powyżej reakcji charakterystycznych oraz wykonanie analizy mieszaniny kationów.
Ćwiczenie 2.1. Identyfikacja kationów
Analizę mieszaniny następujących kationów Ag*, Cu2', Fe3*, Co2*, Ni2* i NH4* należy wykonywać następująco:
Z próbki stanowiącej przedmiot analizy pobieramy po kilka cm'’ roztworu, za pomocą odpowiedniej reakcji identyfikujemy obecność Fe3* i NH4*. Do pozostałej części roztworu dodajemy wody amoniakalnej do wyraźnego zapachu amoniaku, ogrzewamy celem sko-agulowania osadu, osad odsączamy na sączku i przemywamy kilkakrotnie wodą destylowaną.
W roztworze mogą znajdować się jony:
Ag*. Cu2*, Co2*, Ni2*, NH4* oraz nadmiar amoniaku z odczynnika.
W osadzie może się znajdować:
Fe(OH),