28370 P1090151

140 ŚREDNIOWIECZNA HE&Ń RELIGIJNA POLSKA

A kto tobie służbę dawa,

¹¹⁵ Swoim grzechom odpuszczenie Ma i wieczną korunę etc.

O Maryja, panno czysta,

Raczy nam być miłościwa,

Ku swemu Synu rzecznica.

¹³⁰ O Maryja hitościwa,

Nad cię nie jest żadna panna,

Panno miłościwa. Amen.

IV. 4 POSŁUCHAJCIE, BRACIA MELA

Pieśń znana jest również pL Żale Matki Boskiej pod krzy-^ żem; Lament świętokrzyski; Planctus. Niektórzy badacze wysu-wają opinię, że pieśń stanowi fragment liturgicznego dramatu _t pasyjnego (Stanisław Windakiewicz, Julian Lewański). Według 1 Jerzego Woronczaka (Tropy i sekwencje, s. 41—42) utwór ma fbr-1 mę sekwencji.

Tekst należał do zbioru tzw. Pieśni łysogórskich (zob. IV. 2). i Poprzednie wydanie: Polskie pieśni pasyjne, s. 124—J127.

Posłuchajcie, bracia miła,

Kcęć wam skorżyć krwawą głowę;

Usłyszycie moj zamętek,

Jen mi się (z)stał w Wielki Piątek.

IV. 4 POSŁUCHAJCIE, BRACIA MBA

w. 1 broda — stara forma rzeczownika zbiorowego rodź. żeńskiego w L p., stąd przymiotnik określający (miła) w liczbie poj. rodź. żeńskiego.

w. 2 — chcę wam opowiedzieć o krwawym zabójstwie, poskarżyć się w związku z nim.

w. 3-4—posłuchajcie o smutku, który mnie spotkał w Wielki Piątek.

⁵ Pożałuj mię, stary, miody,

Boć mi przyszły krwawe gody.

Jedncgodem Syna imała I tegociem ożalahL

Zamęt ciężki dostał się mie, ubogiej zenie,

¹⁰ Widzęć rozkrwawione me miłe narodzenie;

Ciężka moja chwila, krwawa godzina,

Widzęć niewiernego Żydowina,

Iż on bije, męczy mego miłego Syna.

Synku miły i wybrany,

¹⁵ Rozdziel z matką swoją rany.

A wszakom cię, Synku miły, w swem sercu nosiła, A takież tobie wiernie służyła.

Przemów k matce, bych się ucieszyła,

Bo już jidziesz ode mnie, moja nadzieja miła.

* Synku, bych cię nisko miała,

Niecoć bych ci wspomagała.

Twoja główka krzywo wisa, tęć bych ja podparła

W. 6 krwawe gody — krwawe święto, w. 8 malała - opłakała.

w. 9 - ciężkie strapienie spotkało mnie, nieszczęśliwą kobietę, w. 10 widzęć—lekcja przyjęta w transkrypcji E. Ostrowskiej, O artyzmie polskich średniowiecznych zabytków językowych^ Kraków 1967, S. 109.

w. 14 wybrany - drogi w. 15 rozffaef-podziel, w. 16 a wszakom - pizeciem. w. 18 bych się ucieszyła -bym się pocieszyła, w. 19 moja nadzieja miła - moja nadziejo miła (mianownik w funkcji wołacza).

w. 21 - pomagałabym ci trochę, w. 22 wisa-wisi