21775 P1090172

218 ŚREDNIOWIECZNA PIEŚŃ RELIGIJNA POLSKA

(b. m. i r., diuk. wdowa Wietorowa, 1546-1548); unikatowy egzemplarz Biblioteki Ossolineum we Wrocławiu, sygn. XVI. 0.842.

Poprzednie wydanie: Polskie wierszowane legendy średniowieczne, s. 305-310.

PIEŚŃ O ŚWIĘTYM KRYSZTOFORZE BARZO PIĘKNA

O nieskończona boska dobroci,

Tać nas na świecie rozlicznie kroci Na czym wszytcy łaską znamy,

Czego sami przez sie nie mamy,

⁵ Snadnie przez świąte zjednamy.

Tak Pan Bog poznał swą rozkosz w człowieku, Rozlicznie go przejrzał aż od wieku,

Skuszając rodzaju każdego,

Aż z plemienia obrzymskiego | Obrał Krystofa świętego.

Tak gdy ten był od Boga przejrzany,

Pytał sie, gdzie by był tak pan możny,

Co by insze wszytki rządził,

A nadeń możniejszy nie był;

¹⁵ Aż na cesarski dwór trafił.

Jednąc gdy tam przed cesarzem stał,

Z żartu diabła błazen mianował,

V. 5 O NIESKOŃCZONA BOSKA DOBROCI

przed w. 1 Krysztofor (gr. Christophoros, łac. Christaphonu) - nosi- a ciel Chrystusa, „Chrystonośca”. Krystof lub Krysztof - imię świętego ' popularne w Kościele wschodnim i zachodnim. Występuje w Martyrologium Romanom, ale obecnie uważa się, iż byl postacią legendarną. _ Jg w. 8 skusić się - doświadczyć, popróbować, w. 9 obrzymski - olbrzymi w. 16 jednąć - jednego razu, raz.

Cesarz znak strachów ukazał.

Widząc Krystof, że sie go cesarz bał,

²⁰ Hnet sie diabła szukać wezbrał.    ^

•f

Czart mu sie wielmi możny ukazał;

Chodząc s nim krzyżowy znak ujrzał,

Diabeł, jako zwykł, uciekał,

Widząc Krystof że.sie go diabeł bał,

²⁵ Możniejszego pana szukał.

Z przygody na pustelnika ugodził,

Wszytko mu oznajmił, o czym dawno chodził. Pustelnik mu to wszytko zjawił,

Na dobrą go wiarą naprawił,

³⁰ Tam go przy sobie zostawił.

A tam rzeka wielmi bystra była,

Która wiele ludzi potopiła;

Pustelnik Krystofa prosił,

Aby ludzie przez rzekę przenosił,

³⁵ By to Bogu ku czci czynił.

Pan Jezus na brzegu dzieciątkiem stanął, Krystof go na swoje ramiona wziął;

Tam (z) strachu, z wielkiej ciężkości Przyszedł ku prawej znajomości,

⁴⁰ Iż to był Pan wszej możności.

Potym moc Boską jawnie wyznawał,

Iż k temu przyszedł, o co dawno stał;

w. 20 hnet (czes.) - wnet w. 28 zjawił - wyjaśnił, w. 39 prawej - prawdziwej, w. 42 - osiągnął to, czego pragnął.