Rys. 7. A, B, C, D, E, F, G, H. Demonstracja łańcucha reakcji wytworzonych u szczura Barnabusa w laboratorium psychologicznym jednego z amerykańskich college ów. (Według: H. H. Kendler,
1963, s. 294- 295)
skomplikowanych, kolejnych czynności: a) wchodzenia po siatce spiralnie ułożonej, b) przechodzenia po kładce „nad przepaścią”, c) włażenia po drabinie, d) pedałowania na rowerku, e) włażenia po schodach, f) przeciskania się przez tubę szklaną, i wreszcie g) zjeżdżania na dół windą. Dopiero po tych wyczynach znajdował on miseczkę z pokarmem (por. rys. 7).
Rozkład wzmocnień nieregularnych
Reakcje wzmacniane nieregularnie mogą być różnie rozłożone w danym eksperymencie. Możemy np. wzmacniać co drugą, co piątą czy co pięćdziesiątą reakcję. Mówimy wtedy o rozkładzie w stałej proporcji reakcji. Można jednak tak zaplanować eksperyment, że utrzymując tę samą proporcję
117