gazowe, pęknięcia wewnątrz spoiny itd. Wykonanie spoin bez wad zależy przede wszystkim od kwalifikacji spawaczy.
Technologiczność konstrukcji spawanych. Przy projektowaniu konstrukcji spawanych należy unikać odtwarzania kształtów części wykonanych innymi metodami (odlewów, odkuwek itd.), natomiast należy dążyć do maksymalnego wykorzystania półfabrykatów — blach, prętów lub kształtowników. Na rysunku 3.7a pokazano odkuwkę, przedmiot spawany błędnie skonstruowany (o kształtach naśladujących odkuwkę), wymagający obróbki kształtu zewnętrznego, oraz rozwiązanie poprawne: konstrukcję spawaną z prętów płaskich (płaskowników). Naśladowanie kształtu odlewu lub wykorzystanie kątownika i otrzymywanie lżejszej konstrukcji (również bardziej poprawnej ze względów spawalniczych) zilustrowano na rys. 3.7Ó.
Rys. 3.7. Przykłady błędnych i poprawnych konstrukcji elementów spawanych [3]
Dobór kształtu części spawanych może wynikać także z warunków wytrzymałościowych, np. zastosowanie w kole zębatym spawanym tulei o większej mednicy (rys. 3.7c) powoduje zwiększenie zużycia materiału, ale umożliwia zmniejszenie obciążenia spoiny, ponieważ na większym promieniu działa na mą mniejsza siła obwodowa.
3.1.4. Zasady obliczania połączeń spawanych
Obliczanie wytrzymałościowe połączeń spawanych polega na obliczaniu wytrzymałości spoiny, będącej najsłabszym miejscem połączenia. Mniejsza wytrzymałość spoiny w stosunku do wytrzymałości materiału części łączonych jest spowodowana przede wszystkim: