30815 str246 247

Sprawdzenie warunku 7.4.2.1.(9) z PN-B-03150:2000:

t₂-l = 50-35 = 15 mm<4<7 = 16 mm,

a więc gwoździe nie powinny zachodzić na siebie. Rozmieszczenie gwoździ w złączu pokazano na rys. 5-24a.

Wymiarowanie zastrzałów. Miejsca, w których w więźbie dachowej umieszcza się zastrzały zaznaczono linią przerywaną na rys. 5-13Ó i 5-14b. Długość zastrzału /,!

H = 2560 - 0,5140-115 -75 = 2300 mm,

gdzie 140 mm to wysokość płatwi, 115 mm — wysokość kleszczy, 75 — odległość osi zastrzału od spodu kleszczy (rys. 5-14),

B = H/tg 39° = 2300/0,8098 = 2840 mm,

l_z = (H²+B²)⁰-⁵ = (2300²+2840²)⁰-⁵ = 3650 mm.

Siła ściskająca w zastrzale

N_z = 2,2236- 10³/cos39° = 2,861 kN.

Przyjęto przekrój 75 x 75 mm. Sprawdzenie naprężeń z uwzględnieniem wyboczeil w płaszczyźnie z-x:

A_d = 75-75 = 5625 mm²,

i_y = 0,289 -75 = 21,67 mm,

X_y = 3650/21,67 = 168,4,

a_ccrit = *r² £₀,₀₅M² = 3,14² ■ 8000/168,4² = 2,781 MPa,

^re, = CUMcru)^0,5 = (23/2,781)^{0 5} = 2,876,

k_y = 0,5[l+/?_ea«^-0,5)+A^ = 0,5[1+0,2(2,876 - 0,5) + 2,876²] = 4,871| k_cy = l/[fc_y+(fc²-A?_el/'⁵] = l/[4,873 + (4,873² - 2,876²)^0,5] = 0,114, o_c0d = 2,861 • 10³/5625 = 0,509 MPa.

^m\d    ®mzd

<1,

'cOd

Ky f z Od    fmyd    fmzd

509/(0,114 -15,92) + 0 + 0 = 0,280<l.

Połączenie zastrzału z podwaliną i słupem przyjęto w postaci wrębu czołoy pojedynczego po dwusiecznej bez obliczeń (na podstawie wymiarowania mi«5i Teoretycznie istnieje możliwość niestosowania zastrzałów. Krokwie wiąi pełnych przenoszą wówczas dodatkowo siłę przeznaczoną do przeniesienia |

zastrzał. Sprawdzenie, czy jest to możliwe w projektowanej więźbie, polega na obliczeniu naprężeń w krokwi z dodatkowym obciążeniem siłą podłużną od parcia wiatru przenoszonego przez płatew (reakcją od płatwi P_di) i sprawdzeniu warunków z l‘N-B-03150:2000.

Siła podłużna w krokwi od parcia wiatru

|    /v, = N_z = 2,891 kN.

SI la podłużna w krokwi od obciążenia równoległego do połaci dachowej ; N₂ = D₂ = 1,6101 kN.

Sprawdzenie naprężeń z uwzględnieniem wyboczenia w płaszczyźnie z-x:

A_tl = 50 125 = 6250 mm²,

; W_v = 130,21 • 10³ mm³,

i, = 0,28^ 125 = 36,13 mm,

A_v = 4060/36,13 = 112,4,

o,._crit = n² ■ £_{0 05}/A² = 3,14 - 8000/112,4² = 6,243 MPa,

K«, = (fc o>_Ceri«)°'⁵ = (23/6,243)⁰⁵ = 1,92,

k, = 0,5[l+/3_c(A_rel>-0,5)+A²el>] = 0,5 [1+0,2(1,92-0,5) +1,92²] = 2,485,

= 1 /[k_y + (k²y-X²teiy)°-⁵] = l/[2,485 + (2,485² -1,92²)^0,5] = 0,246,

= ZN/A, = (1,6101 + 2,891) 10³/6250 = 0,721 MPa, *A_DmJWy = 0,9475 • 10⁶/(130,21 • 10³) = 7,277 MPa,

• Od

*>.....^ = Ma

myd

(7

I    ^cQd

i    7_eo,

_j_ ®myd    i ^mzd

fm

<1,

v J cOd    J myd    fmzd

721/(0,246-15,92)+ 7,277/20,77 + 0 = 0,534 < 1.

W projektowanej więźbie można pominąć zastrzały. Siły poziome od parcia winiru przejmą krokwie w wiązarach pełnych.

|l*/.tywnienia przeciwwiatrowe. Płatwie z mieczami w dachach o pochyleniu do 4V w zwykłych budynkach mieszkalnych o szerokości do 12,00 m spełniają Milanie usztywnień przeciwwiatrowych i przekroju ich można nie sprawdzać na łf okoliczność. Obliczenie usztywnień przeciwwiatrowych przedstawiono w przykładzie 5-3.

i Hoz,wiązania konstrukcyjne więźby. Zaproponowane rozwiązania konstrukcyjne (ilłinentów więźby przedstawiono na rysunkach 5-21^-5-27.