31940 OMiUP t1 Gorski48

W klaryfikatorze oczyszcza się czynnik głównie z zanieczyszczeń stałych, w związku z czym w wirówce tej nie utworzy się granica podziału dwóch rodzajów wirujących płynów. Talerze jej więc nie muszą być zaopatrzone w otwory jak w puryfikatorze. Dolna część rozdzielacza bębna 2 jest również pozbawiona otworów, co można porównać na rysunkach 4.44 i 4.46. W celu uproszczenia zamiany puryfikatora w klaryfikator stosuje się niekiedy nakładanie na rozdzielacz, jako pierwszego od dołu, talerza bębnowego bez otworów. Pozostałe talerze bębnowe również nie muszą mieć otworów wlotowych (por. 3 na rys.4.44 i 4.46), czasami jednak pozostawia się w klaryfikatorze talerze z otworami, ponieważ nie ma to większego wpływu na proces oczyszczania.

o/

6

5

Rys.4.46. Schemat wirówki klarującej:

1 - wlot zanieczyszczonego oleju, 2 - rozdzielacz bębna, 3 - talerze bębna, 4 - osłona rozdzielacza,

5 - kadłub bębna, 6 - pokrywa bębna, 7 - kaptur talerzy bez szyjki, 8 - wał napędowy bębna.

Jk

Istotną różnicą między klaryfikatorem i puryfikatorem jest zastąpienie kaptura talerzy 7 z szyjką (rys.4.44) na kaptur talerzy bez szyjki (rys.4.46), którego konstrukcja pozwala na odcięcie przepływu między jego górną powierzchnią a dolną powierzchnią pokrywy bębna 6.

Wreszcie ostatnia różnica to zastąpienie tarczy wodnej 4 (rys.4.44) zupełnie inaczej zbudowaną osłoną rozdzielacza 4 (rys.4.46), odprowadzającą w klaryfikatorze oczyszczony olej na zewnątrz wirującego bębna.

348