151
1
powodował jego nagrzania. Producenci termometrów podają na ogół wartość prądu dopuszczalnego.
Termistory są to przetworniki temperatury rezystancyjne półprzewodnikowe, które znalazły zastosowanie praktyczne przede wszystkim z powodu dużej » czułości. Jednak ich wadą jest nieliniowość charakterystyk i niestabilność w
czasie, a także znacznie mniejszy zakres temperatur (od -80°C do +300°C).
Zależność rezystancji termistora w funkcji temperatury jest najczęściej * określana w literaturze jako nieliniowa typu wykładniczego, przy czym rezy
stancja maleje ze wzrostem temperatury [1, 2].
Postęp technologiczny w dziedzinie półprzewodników spowodował, że obecnie produkowane są termistory o prawie liniowych charakterystykach, przy czym ich rezystancje mogą maleć lub rosnąć w funkcji temperatury w zależności od typu półprzewodnika. Ich zaletą jest duża wartość rezystancji i duża czułość w porównaniu z termometrami rezystancyjnymi metalowymi (około 10 razy).
Ponadto wymiary termometrów termistorowych mogą być bardzo małe, co rozszerza zakres ich zastosowań.
Układy pomiarowe termistorów są układami mostkowymi wychyleniowymi z linearyzacją charakterystyk przetwarzania polegającą najczęściej na połączeniu termistora równolegle z odpowiednio dobranymi rezystorami.
Omówione przetworniki temperatury różnią się zasadami działania, jednak wspólną ich cechą są pewne wymagania konstrukcyjne, które wynikają z właściwości ośrodka pomiarowego. Przede wszystkim należy uwzględnić aktywność chemiczną ośrodka. W tym celu produkuje się przetworniki w osłonach z materiałów odpowiednich dla różnych środowisk.
Ponadto przetworniki temperatury można podzielić na dwie grupy w zależności od ośrodka, w którym są stosowane (gazy i ciecze, ciała stałe).
Często ten sam przetwornik może być stosowany do pomiaru temperatury w obu ośrodkach, jednak należy zwrócić szczególną uwagę na minimalizację błędów wynikających z zaburzenia pola temperaturowego [2],