Krzysztof Kaniasty
Indiana University ofPennsylvania (USA) Uniwersytet Opolski
Systematyczne empiryczne badania nad rolą wsparcia społecznego są zjawiskiem stosunkowo młodym. Ostatnie dwa dziesięciolecia intensywnych programów badawczych dość jednoznacznie wykazały, że wsparcie społeczne (social support) w dużej mierze ma bardzo korzystny wpływ na zdrowie psychiczne, fizyczne i dobrostan (well-being). Oczywiście opinie i przeświadczenia, że rodzina i przyjaciele odgrywają istotną pomocną rolę w naszym życiu, nie są zaskakujące, odkrywcze ani nowe. „Przyjaciela poznasz w biedzie”, „co ci więcej trzeba jak miłości”, „w tłumie raźniej”, „bo do tanga trzeba dwojga” - wersy i powiedzenia tego rodzaju funkcjonują w mowie ludzkiej od zarania wieków. Nie tylko trubadurzy i poeci doceniają wagę miłości, więzi międzyludzkiej i przyjaźni. Idea, że sens, radość i zadowolenie z życia są w dużym stopniu odzwierciedleniem pozytywnych interakcji i kontaktów społecznych, była i jest podstawowym elementem prawie każdej doktryny i teorii w naukach społecznych. Na przykład ponad 100 lat temu idea ta pojawiła się w pracach Durkhe-ima nad samobójstwem (Durkheim, 1897/1951), a w latach dwudziestych naszego wieku Franciszek Znaniecki opisywał szkodliwe skutki utraty wsparcia społecznego wśród polskich chłopów emigrujących do metro-
1 Część tego artykułu została napisana na podstawie prac, których współautorką jest Frań Norris z Georgia State University, Atlanta, USA. Opracowanie niniejszego rozdziału, jak i badania autora dotyczące polskiej powodzi 1997 roku były częściowo finansowane z projektu badawczego KBN „Człowiek w obliczu kataklizmu”, z projektów finansowanych przez State System of Higher Education (SSHE), Pennsylvania, USA, i International Research & Exchanges Board (IREX, USA. 1REXfunds wereprovided by ihe National Endow-ment for the Humanities, and the United States Department of State which administers the Title VIII Program. Nonę of these organizations is responsible for views expressed).
43