32939 PICT5479

206 S. MimNW MAT1MALOW ITMtlCM

W zależności od wielkości stosunku B/C można wyróżnić następują,* przypadki:

1)    B/C    —    O,    a    wifc    W„ —    I    —    zmieszanie idealne.

2)    B/C    <    I    W„ <    I    —    zmieszanie rzeczywiste.

3)    B/C    o    |,    a    więc    W,, —    O    —    zupełny brak zmieszania.

4)    B/C    >    I    W„ <    O    —    rozdział składników.

Stopień zmieszania W„ w przedstawionej postaci nie uwzględnia spraw. _nojcj mieszania danej mieszarki, co dodatkowo zmniejsza wartość tego parametru. Wobec tego

U„ — M„ą    (*-18)

Zwykle if — 0.8S — 0.99. Zmieszanie np. piasku o równej wielkości ziarn _w wirującym bębnie mieszarki daje następujące wyniki fil]:

C — 0.016. B — 0.009. M_m — 0.61. n — 0.94.    — 0.57

Inne modele opisujące zarówno stopień zmieszania, jak też kinetykę procesu podano w pracach [I. 12].

8J. ROZWIĄZANIA STOSOWANYCH APARATÓW 8.3.1. Wiadomości wstępne

Zgrubne przemieszanie składników materiałów ziarnistych dokontąjc się w sposób ciągły w komorze mieszalnika. Do przemieszania bardziej dokładnego wymagana jest lokalne rozluźnienie złoża celem zwiększenia ruchliwości cząstek względem siebie oraz pokonania istniejących sił adhezyjnych przez zderzanie się ziam. W przypadku materiałów bardzo sypkich, jeżeli istnieje duża różnica gęstości i wielkości cząstek, między poszczególnymi składnikami może wystąpić w komorze mieszania niekorzystne zjawisko segregacji.

Wybór mieszalnika (mieszarki) zależy głównie od takich właściwości materiału jak: zdolność do płynięcia, segregacja wtórna i tworzenie aglomeratów.

83-2. Mieszalniki (mieszarki) z wirującą komorą mieszania

W tego rodzaju mieszalnikach obrotowa komora może przybierać różne kształty (rys. 8.2). Najczęściej jest to bęben obrotowy, w którym ruchy względne cząstek materiału powodują dość dokładne wymieszanie się składników.

Na rysunku 8.3 pokazano różne rodzaje ruchu cząstek w obracającym się bębnie w płaszczyźnie prostopadłej do osi obrotu. Jednak na skutek losowych zakłóceń występuje również przcmicszczanie ziam wzdłuż osi bębna, analogiczne jak w przypadku dyfuzji gazu lub cieczy. O przemieszaniu decydują zjawiska występujące podczas zderzania się cząstek w warunkach kaskadowania złoża oraz w strefie zmiany kierunku ruchu cząstek. Ze względu na konieczność rozluźnienia złoża

i.j. rozwiązania stosowanych aparatów

b) |

^kom®’ ^mievan“-»)bonowy,b)dwuMo/kowy. c) dwustoikowy pochylony, d) graniasty, •) tctraedryczny, f) typu _V

ftył. U. Rodzaje mieszania w kierunku promieniowym

—— - wirowanie,-----opadanie,

- - - kaskadowanie,......... toczeń*.

o — — połlóg

i utworzenia właściwej wielkości strefy kaskadowania zaleca sic stosowanie 25 - 35% napełniania bębna materiałem sypkim.

Optymalną częstość obrotów dobiera się zwykle doświadczalnie, korzystając z urządzenia modelowego. Wielkość modelu dobiera się przy zachowaniu warunku [13]

{8.19)

„ iAD

Fr ---- const

t

gdzie D średnica bębna.

Cząstki mniejsze i o większej gęstości gromadzą się zwykle w dolnej strefie bębna. Przez wbudowanie do wnętrza bębna odpowiednich łopatek odrzucających