334 Maria Woj tak, Potoczność w tekstach prasowych
Wojtak, M., 2000b, „0 przemianach w języku mediów (prasa wyspecjalizowana)”, [w:] Język trzeciego tysiąclecia, seria Język a komunikacja 1, red. G. Szpila, Kraków, s. 235-244.
Wojtak, M., 2001, „Felietonowe gry ze stereotypem, czyli portret Polaka kierowcy”, Prace Filologiczne 46, s. 649-653.
Wojtak, M., 2002, „O doskonałości wypowiedzi publicystycznej na przykładzie felietonu”, [w:] O doskonałości. Materiały z konferencji, 21-23 maja 2001 roku. Część I, red. A. Maliszewska, Łódź, s. 377-392.
Magdalena Zinczuk Lublin
Specjaliści z różnych dziedzin, czyniących przedmiotem swych badań przekaz reklamowy, podzielają przekonanie, że niezmiernie ważnym etapem tworzenia tego typu tekstów jest precyzyjne określenie odbiorcy przygotowywanego komunikatu. Powstanie reklamy poprzedzająbadama pozwalające jej twórcom na zrozumienie potrzeb projektowanej grupy odbiorców i zastosowanie odpowiednich technik perswazyjnych.
Celem tego artykułu będzie analiza zbioru reklam skierowanych do młodzieży i próba określenia, w jakim stopniu specyfika tej właśnie grupy odbiorców wpływa na stylistykę reklamy prasowej. Termin „stylistyka” będzie tu rozumiany szeroko jako sposób kształtowania określonego typu tekstów, obejmujący nie tylko dobór środków stylistycznych, lecz także strukturę komunikatu i jego intencje (Wojtak, 2000). W niniejszym artykule skupię się na tych zjawiskach z zakresu struktuiy tekstu, jego pragmatyki i doboru środków stylistycznych, które odróżniająreklamę adresowaną do młodzieży od standardowych tekstów reklamowych.
Przedmiotem analiz uczyniłam ponad 100 reklam zamieszczanych w młodzieżowych pismach, takich jak: Popcorn, Dziewczyna, Bravo, Twist, Bravo Girl. Podstawowym kryterium wyboru była dla mnie obecność członu tekstowego, pomijałam natomiast reklamy o czysto wizualnym charakterze. Nie uwzględniałam również komunikatów o szerokim zasięgu występowania, znanych z innych niż młodzieżowe pism i magazynów.
Osobliwości w zakresie struktury komunikatu reklamowego
Twórcy tekstów reklamowych dążą do oryginalności, która służy podniesieniu atrakcyjności komunikatu, wykorzystując mechanizm zainteresowania dla wszystkiego, co nietuzinkowe. Jednak w omawianych tekstach silnie zaznacza się też tendencja do standaryzacji struktur, która ułatwiać ma zapamiętanie komunikatu.
Charakteiystyka wszystkich składników modelu tekstu nie mieści się w ramach zaplanowanego szkicu1. Spróbuję w nim wskazać jedynie modyfikacje centralnego segmentu konstrukcyjnego reklamy (określanego w literaturze jako tekst właści-
1 Szerzej na ten temat piszę w artykule poświęconym wariantom komunikatów reklamowych (Zinczuk, 2002).
Język trzeciego tysiąclecia II. tom 1: Nowe oblicza komunikacji we współczesnej polszczyzn te. red. Grzegorz Szpila, seria Język a komunikacja 4, Kraków, Wydawnictwo Tertium. 2002