I
tortM V Wyceno aktywów i ztimąiaA według Międzynarodowy*
W przypadku aktywów niematerialnych, w odróżnieniu od aktywów rz^ wych, szczególnym problem stanowią składniki wytworzone przez jednostką własnym zakresie. Chodzi o trudności z oceną tego, czy spełnione są kryteria^ zwalające zakwalifikować dany składnik do aktywów. Ze względu na te tr^ ści MSR 38 określa dodatkowe kryteria i wskazówki odnoszące się wyłączają składników wytworzonych wewnętrznie. Ponadto standard wymienia pozy^ które w żadnym wypadku nie mogą być ujęte w bilansie. Przede wszystkim lu ustalenia, czy składnik wartości niematerialnych wytworzony przez jedn®^ spełnia kryteria ujęcia w bilansie, proces powstawania tego składnika kwalifj^ je się jako etap prac badawczych lub jako etap prac rozwojowych. Istotą prac dawczych jest poszukiwanie rozwiązań podjęte w celu zdobycia i przyswoją nowej wiedzy naukowej lub technicznej. Prace rozwojowe polegają nałamią praktycznym zastosowaniu odkryć badawczych lub też osiągnięć innej wigj. w planowaniu i projektowaniu produkcji nowych lub znacząco udoskonalą materiałów, urządzeń, produktów, procesów, systemów lub usług (przed częciem produkcji seryjnej lub zastosowaniem technologii).
Nie należy ujmować żadnego składnika wartości niematerialnych powst*. go w wyniku prac badawczych (lub w wyniku realizacji etapu prac badawczy przedsięwzięcia prowadzonego we własnym zakresie). Oznacza to, że nakładyt prace badawcze (lub na realizację etapu prac badawczych przedsięwzięcia^ wadzonego we własnym zakresie) ujmowane są w kosztach (w rachunku z)sł»
(i strat) w momencie ich poniesienia.
Składnik wartości niematerialnych powstały w wyniku prac rozwojowych fe w wyniku realizacji etapu prac rozwojowych przedsięwzięcia prowadzonego y własnym zakresie) powinien być ujęty w bilansie wtedy i tylko wtedy, gdy jej nostka jest w stanie udowodnić:
a) możliwość, z technicznego punktu widzenia, ukończenia składnika wartość niematerialnych tak, aby nadawał się on do użytkowania lub sprzedaży,
b) zamiar ukończenia składnika oraz jego użytkowania lub sprzedaży,
c) zdolność do użytkowania lub sprzedaży składnika,
d) sposób, w jaki składnik będzie generował prawdopodobne przyszłe kotw ekonomiczne; między innymi jednostka powinna udowodnić istnienie tynku produkty powstające dzięki składnikowi lub rynku na sam składnik bądź® teczność składnika w przypadku, gdy ma ona być użytkowany przez jedno*
e) dostępność środków technicznych, finansowych i innych, które mają skcy ukończeniu prac rozwojowych oraz użytkowaniu lub sprzedaży składniki o# 0 możliwość wiarygodnego ustalenia nakładów poniesionych w czasie prafi* wojowych, które można przyporządkować składnikowi.
Odmienne podejście do prac badawczych i prac rozwojowych wynika że te drugie są bardziej zaawansowane. Na tym etapie prac rozwojowych jest zidentyfikowanie składnika oraz wykazanie, że uzyskanie w przyszłaś