Ryc. Ł Turoov. okr Scmlly. Ceramika typu tumowskiego * północno-wschodnich
Czech (wg J. Filipa): a — zrób 1.0 — grot* I. e-H — zrób 4
mentem rytym, w którym można dopatrywać sic; przeżytków halsztackich motywów zdobniczych, oraz stempelkowym, który uważa się już za typowy dla okresu lateńskiego1*. Rozpowszechniają się także gliniane naczynia situlowate. ręcznie lepione.
Lateńska faza kultury łużyckiej w północno-wschodnich Czechach, określana mianem typu tumowskiego, rozwijała się w ciągu wczesnego i środkowego okresu lateńskiego. Egzystowała ona równolegle z osadnictwem celtyckim, które koncentrowało się raczej w środkowych Czechach i w mniejszym stopniu przenikało na tereny zajęte przez typ tarnowski. J. Filip sądzi, ze ludność kultury łużyckiej w Czechach północno-wschodnich uległa pełnej celtyzacjl dopiero u schyłku okresu lateńskiego**.
»* Na przykład grób z Pragi -Bubenća. gdzie naczynie wazowatc zdobione »tem* pałkowym ornamentem współwystąpuje z zapinką żelazną o A rod ko wol ateńskiej konstrukcji. F 111 p. LuŁickd kulturś, a. 174, ryc. 8 na a. 177.
U STUDIÓW NAD SCHYŁKOWA FAZA KULTURY ŁUŻYCKIM 3(5
III
Znacznie1 słabiej przebadana jest schyłkowa faza kultury łużyckiej na terenie północnych Moraw. Kultura łużycka rozwijała sic tu bardzo intensywnie u schyłku epoki brązu i w początkach wczesnej epoki żelaza11, uległa zaś załamaniu w późnej fazie okresu halsztackiego. Zaprzestano wówczas użytkowania znacznej liczby długotrwałych cmentarzysk2, zmniejszyła s1q też znacznie liczba stanowisk. Kultura łużycka nie zanikła jednak tu całkowicie pod koniec okresu halsztackiego.
Podczas badań wykopaliskowych na cmentarzysku w Slatinkach, okr. Prostejov, odkryto szereg płaskich grobów ciałopalnych popielnicowych, w których występowały ręcznie lepione, situbwate naczynia gliniane2 (ryc. 3 a). Z cmentarzyska tego pochodzi też grób (nr 59 z badań w 1932 r.). w którym znajdowały się popielnica i kubek nakryte misą odwróconą dnem do góry. W popielnicy leżały ułamki żelazne) szpili oraz żelazna zapinka o długiej sprężynie o kuszowatej konstrukcji, z nóżką odgiętą w stronę kabłąka14.
Zapewne z płaskiego grobu ciałopalnego popielnicowego pochodzą dwa naczynia odkryte w Czechach pod Kosifem, okr. Prostójou11. Jedno z nich to duża situla gliniana, zdobiona rytymi kreskami i stempelkowym ornamentem (ryc. 3c), drugie o baniastym brzuźcu i rozchylonym brzegu (ryc. 3b) ma wedle A. Gottwalda charakter łużycki (platemcki)2. J. PUip wspomina jeszcze o istnieniu podobnych znalezisk z okolic Uni£ovan. Na groby ze schyłkowej fazy kultury łużyckiej natrafiono toż na cmentarzysku w Moravióanach, okr, Sumperk1'.
i j. N e k v n s i 1, Obcrbllck fiber die Fnfwićkluńg der mabrhchęn LoutlUtr Kultur unter BcrUckslchtlgung der ElnJUlsae nus dem donautóndtichen Młiieu und Otręt Spezifikation in Rahmen der Lausitzer Kultur, |r| Beitrńye nr Lautitzer Kultur, Berlin 1000, s. 140-lfiS; J. PodborskJ, Mihren in der Spilbronzezett und on der Schwella der Eiscnzelt, Brno 1070,1. 18-85.
B J. Podborsky, K oldzce kontinuUy v6voje kultury lidu popekticinifcU lJOll na Morav6, „Sbornlk Prąci FflosoficM Fakulty Brninskć Unlvenlly1 t E-l: 1080. ryc. 3 na s. 24:
* Między innymi groby 00 i 85. A. Gottwald. PohtebUti no KttMrt u Siu-iłnefc, odbitka z „Cmopisu Vla«loneck6ho apolku musejnlho v OIomoucT. f. 40: 19J5, » 5. 0. tabl. H 20.
M Gotlwnld, op. dl., ś, 8, ryc. 1. 5 no 1. 3.
B Gottwald, Nćkoliłc nouydl nólezu z Prottijovika, ProttłJov 1010, i. 13, ryc. 12; tenże, Milj arrheoloylcky otfzfcum, ProstOjor 1031, s. 102-103, ryc, 118 na s. 104.
M G ot t w a I d, Ntkolik no v(/ch nótozfi, i. 13.
" FłUp. op. dl., a. 314.
M Nekuaill, op. cii., s, 180. tabl. 10: 1.