36102 SNB13959

206

W kontakcie z nadzorem pedagogicznym, ośrodkiem metodycznym ko^T~l z ewentualnych konsultacji specjalistycznych - rada pedagogiczna placóSS żuje ogólne cele i zadania oraz kierunki i własną koncepcję pracy, na kilkuletni okres — czyli plan perspektywiczny.

T

b

Na podstawie założeń planu perspektywicznego, wniosków z podsumowujących! roczną pracę konferencji rady pedagogicznej, będących implikacjami diagnozy rzeczywistości opiekuńczo-wychowawczej, indywidualnych konsultacji z wychowawcami i innymi pracownikami oraz przedstawicielami samorządu wychowanków — kierownik placówki lub wytypowany zespół wychowawców przygotowuje projekt planu rocznego i po ewentualnym przekonsultowaniu ze specjalistą-metody-kiem — projekt taki jest gotowy do dyskusji i zatwierdzenia.

Przed rozpoczęciem cyklu rocznego pracy kierownik na kilka dni przed konferencją ^c rady pedagogicznej udostępnia jej członkom projekt planu, celem pełnego zapoznania się z jego treścią. W przewidzianym terminie rada pedagogiczna po dyskusji i ewentualnych korektach czy uzupełnieniach przyjmuje ten projekt jako obowiązujący.

i    i    i

Plan działalności samorządowej wychowanków

Plany okresowe poszczególnych grup opiekuńczo-wychowa-® wczych. Są to przede wszystkim uszczegółowione, przystosowane do warunków i potrzeb grupy — konkretne zadania

Plany innych komórek | działania opiekuńczo--wychowawczego, talach jak kółka zainteresowań, zespoły artystyczne, zespoły działalności produktywnej

Ryc. 37. Tok planowania pracy opiekuńczo-wychowawczej

Taki tok planowania nie zawiera w zasadzie postulatów nowych w stosunku do tego, co wiadomo w tym zakresie i stąd chyba zbędne byłoby ich uzasadnianie. Jednakże w odniesieniu do stanu faktycznego w naszych placówkach, znaczna część tych postulatów czeka jeszcze na realizację. Z tych też względów, w kontekście praktycznego ich zastosowania, nasuwa się wiele uwag.

W dotychczasowej praktyce w naszych placówkach planowanie perspektywiczne raczej nie jest stosowane, chociaż nie powinno to nastręczać poważniejszych trudności. Może natomiast bardzo poważnie przyczynić się do zachowania niezbęd-nej ciągłości i efektywności wszelkich poczynań opiekuńczo-wychowawczych, | co nie mniej ważne, nadania tym poczynaniom charakteru rozwojowego,

A SĘ tO

_do dziś słabe strony pracy opiekuńczo-

plańowanie perspektywiczne w ograniczonym zwłaszcza tam, gdzie kierownik, krytycznie snuje refleksyjne projekty na dalszą metę.

niestety

■ri^d’fsiopn^iu '

placówk

v*^iczn°^gy/ydaje się, ^lż ’>*'■ -■ dziś stosuje się

#y^nikl ^szechną i pełną realizację tego postulatu, jako jednego

telli

i. o powszechną ¹

gES p°^d P    RH I I

•J°^m ze względu na narzuconą im przez władze oświatowe sztuczną wobec dyrekcji szkół, do których uczęszczają podopieczni-wychowan-

Prawnej merytorycznie i metodycznie pracy. ^u^_llnk6P°Z _pi_acówek opiekuńczo-wychowawczych posiada względnie rów-¹ f/iek^y ^tyP₀2jj_WOści planowania perspektywicznego. Zależy to zwłaszcza od nep/k^H^ojnicznego funkcjonowania, np. domy dziecka i bursy między-^{,cl a}    zględem dostateczne możliwości. Natomiast internaty

doli>^e

pull®

tonie

decyzje,

•lość

r /i internatów — są w sytuacji dosyć trudnej. Muszą bowiem uwzględniać Mstanowiska, wymagania i przydział środków materialnych ze strony często —^posiadających kompetencji merytorycznych dyrekcji szkół. Niemniej jednak na icspołach pedagogicznych internatów spoczywa powinność opracowania projektu takiego planu, zaś trudności do przezwyciężenia polegają na zdobywaniu możliwego w tym układzie stopnia autonomii i pozyskania przychylności dyrekcji i rad pedagogicznych szkół wobec planowanych przedsięwzięć.

Zasygnalizowane na każdym szczeblu (a, b, c, d) postulaty nie są bynajmniej dowolne, przypadkowe. Ich pełna realizacja ma podstawowe znaczenie dla funkcji planowania, a te mogą być sprowadzone do zera. Tak np. postulat konsultacji planującego z wychowawcami w zakresie opracowywania projektu planu jest w większości przypadków nie spełniany. Jakie są zatem podstawy do twierdzenia, że wychowawca współuczestniczy w planowaniu? Samo głosowanie za przyjęciem projektu planu na zebraniu rady pedagogicznej jest dalece niewystarczające.

Jeszcze rzadsze są przypadki udostępniania wychowawcom planu przed konferencją rady pedagogicznej. Czy rzeczywiście można poważnie dyskutować nad treścią dokumentu, którego wcześniej dokładnie nie przestudiujemy? Poza tym pełny i rzeczywisty współudział zainteresowanych w planowaniu wszelkich istotnych przedsięwzięć na terenie placówki — jest jednym z istotnych elementów demokratycznego stylu kierowania.

Na osobną uwagę zasługuje problem udziału wychowanków w planowaniu pracy opiekuńczo-wychowawczej. Właśnie bezpośrednie lub pośrednie współuczestnictwo zainteresowanych w decyzjach i ustaleniach dotyczących treści i form ich życia i działalności jest podstawowym przejawem samorządności — oczywistego już dziś postulatu psychopedagogicznego i społecznego w wychowaniu. Chyba najmniej wątpliwości i zastrzeżeń budzi wspólne planowanie z wychowankami spraw jednostkowych, bezpośrednio przed ich realizacją. Mogą w nim brać udział w zasadzie wszyscy wychowankowie w wieku szkolnym. Jest przy tym oczywiste.