5. Międzynarodowe aspekty ochrony przyrody
> Porozumienie o ochronie nietoperzy w Europie EUROBATS (The Agreement on the Conservation I ofPopulation ofEuropean Bats); podpisane 4.12.1991 w Londynie; weszło w życie w 1994 r.; ratyfikowane przez Polskę w 1996 (Dz.U. 1999, Nr 96, poz. 1112); siedziba Sekretariatu - Bonn; liczba sygna-tariuszy - 26;
■ Porozumienie o ochronie małych waleni Bałtyku i Morza Północnego ASCOBANS (The Agreement
on the Consenrationof Smali Cetaceansof the Baltic and NorthSeasY, podpisane 17.03.1992 r. w Nowym ;
Jorku; weszło w życie w 1994 r.; ratyfikowane przez Polskę w 1996 (Dz.U. 1999, Nr 96, poz. 1108); siedziba Sekretariatu - Bonn; liczba sygnatariuszy - 8;
■ Porozumienie o ochronie wodniczki (Acrocephalus paludicola) (The Agreement on the Conservation ofAquatic Warblei) podpisane i weszło w życie 30 kwietnia 2003 r. w Mińsku; podpisane przez Polskę 12 lipca 2004 r. w Berlinie (tekst nieopublikowany w Dzienniku Ustaw); siedziba Sekretariatu - Bonn; liczba sygnatariuszy -15; nie podlega ratyfikacji.
w strefie zasięgu gatunków zwierząt wędrownych, niekoniecznie będące stroną tej konwencji.
Dotychczas zawarto 6 porozumień międzynarodowych w sprawie ochrony wędrownych gatunków zwierząt. Niektóre dotyczą dużej liczby gatunków i wielkiego obszaru, jak zawarte w 1995 roku Porozumienie o ochronie afro-eurazja-tyckich wędrownych ptaków wodnych (The Agreement on the Convention ojAfrican--Eurasian Migratory Waterbirds, AEWA), obejmujące ponad 170 gatunków ptaków na obszarze prawie 40% lądowej części Ziemi, podpisane dotychczas przez 33 państwa. Inne obejmują małą liczbę gatunków i niewielkie regiony, jak Porozumienie o ochronie fok Morza Waddena, zawarte w 1990 roku przez Danię, Niemcy i Holandię. Nieliczne odnoszą się do zaledwie jednego gatunku, np. Porozumienie o ochronie wodniczki. Polska przystąpiła do trzech porozumień międzynarodowych, do dwóch innych prawdopodobnie przystąpi w ciągu najbliższych lat (ramka 5.2).
Porozumienie o ochronie nietoperzy w Europie
■ Porozumienie o ochronie nietoperzy w Europie (The Agreement on the Consenation ojPopulation (jEuropean Bats, EUROBATS) dotyczy gatunków nietoperzy z pięciu rodzin, występujących na kontynencie europejskim (w sumie 37 gatunków, w Polsce — 23). Troska o nietoperze jest ważnym elementem ochrony różnorodności biologicznej biosfery, zwierzęta te reprezentują bowiem niemal 1/4 liczby żyjących obecnie gatunków ssaków. Należą do zagrożonych wymarciem wskutek degradacji ich naturalnych siedlisk, niepokojenia w okresie hibernacji, stosowania pestycydów w rolnictwie, wreszcie świadomego zabijania wskutek najrozmaitszych przesądów. Niektóre gatunki nietoperzy w trakcie wędrówek między ostojami zimowymi i letnimi pokonują ponad dwa tysiące kilometrów, dlatego też współdziałanie między państwami na rzecz ich ochrony jest niezbędne, podobnie jak niezbędna jest edukacja społeczeństwa, zmierzająca do poprawy wizerunku tych