Rys. 3. Typowa instalacja podgrzewacza
Rys. 1. Obudowa podgrzewacza: a — rozmieszczenie elementów, b - kształt odbłyśnika
Dla optymalnego wykorzystania energii promieniowania słonecznego płaszczyzna kolektora powinna być stale zwrócona wprost ku słońcu. Zbudowanie urządzenia „podążającego” przez cały dzień za słońcem jest jednak bardzo skomplikowane. Oto inne rozwiązanie: nieruchomy kolektor absorbujący możliwie największą ilość energii od rana do wieczora dzięki specjalnym odbłyśnikom.
Podgrzewacz składa się z trzech podstawowych elementów: ocieplonej obudowy z odbłyśnikiem, zbiornika wody, instalacji rurowej.
Obudowę (rys. 1) można zrobić ze sklejki wodoodpornej, cienkich desek i listew drewnianych. Następnie należy dobrze zabezpieczyć ją przed wilgocią przez impregnację i malowanie. Pomalowana konstrukcja powinna dobrze wyschnąć, aby wszystkie rozpuszczalniki farb ulot
niły się. Od wewnątrz boki i dno obudowy ociepla się (dla zmniejszenia strat energii) styropianem. Ponadto dno obudowy należy wyścielić watą szklaną i przykryć dwoma płatami blachy aluminiowej w kształcie pokazanym na rysunku 1a. Powierzchnię blachy trzeba oczyścić do połysku (aby dobrze odbijała promienie słoneczne).
Jest on zbudowany z obustronnie zaślepionego odcinka rury o średnicy około 300 mm, długości około 1,5 m. (pojemność około 1501). Do górnej ścianki (z blachy o grubości podobnej do grubości rury) przyspawa się króćce o średnicy co najmniej 2", do dolnej - króciec z gwintem wewnętrznym dla zaworu do spuszczenia wody przed okresem zimowym. Przygotowany w ten sposób zbiornik maluje się czarną matową farbą i mocuje wewnątrz skrzyni paskami blachy, przykręconymi do wsporników (rys. 2). Całość przykrywa się szybą grubości 4-6 mm i drewnianą ramą mocującą. Brzegi szyby pokrywa się z dwóch stron taśmą samoprzylepną do uszczelniania okien i dodatkowo uszczelnia szpary autokitem tak, aby cała obudowa była szczelna.
Podgrzewacz powinien być umieszczony przy południowej ścianie budynku możliwie prostopadle do promieni słonecznych (około godziny 12). Przy mocowaniu podgrzewacza należy pamiętać, że wraz z wodą jego masa jest rzędu 200 kg. Właściwe rozwiązanie tego problemu (z betonowymi cokołami) jest pokazane na rysunku 2.
Połączenia rurowe pokazane (schematycznie) na rysunku 3 można wykonać samodzielnie lub zlecić hydraulikowi. Wykonaną instalację należy niezwłocznie poddać próbie i sprawdzić, czy nie występują przecieki. Po sprawdzeniu szczelności połączeń rury należy je „ocieplić”, owijając szczelnie grubymi paskami jakiejkolwiek izolacji, folią polietylenową i sznurkiem.
Z podgrzewacza można korzystać wówczas, kiedy temperatura zewnętrzna nie spada poniżej 268 K (-5°C). Na czas większych mrozów wodę z podgrzewacza należy spuścić. W układzie pokazanym na rysunku 3 podgrzewacz jest przyłączony do istniejącej instalacji ciepłej wody (np. termy elektrycznej). Otrzymując wodę wstępnie podgrzaną przez słońce typowa terma zużywa znacznie mniej energii. Podgrzewacz włącza się przez zamknięcie zaworu 1 i otwarcie zaworów 2 i 3, a wyłącza (np. wieczorem) - odwrotnie.
Na podstawie „Project Ideas" oprać. MIROSŁAW WASYLUK
Rys. 2. Zbiornik w obudowie