38668 SNC00488

V

tg.

‘btlUftm/ffy yfi/.f //• \fi /yt/Ur/ iĄ i/yl/i*: /a

^ttr*Uy \fjitautiftiw/tfiYA

Komuników.mir sieciowe ntlbywił mi in/t/ i,.i.,,.,,

>    < I    '""""I, \*t /U

Ilia luksowi'. Jogo pi /r|łnv«*m *ą wideokotlfm y <^ . / stosowanie na szeroka skulę widcotcjelnnu,

Jest lo komunikowanie mirs/ane, kuW tntijA interpersonalnego bezpośredniego j martwego \h6uĄ,_u,,

f uum \y Intoinin/^jn^J

SPII/Ul Nil. ZWROTNI

RYSUNEK 2.5_

Komunikowanie interpersonalne sieciowe - pośrednie:

A mówi do B o X za pośrednictwem urządzeń technicznych C

Źródło: opracowanie własne

Cechy procesu komunikowania sieciowego

(1)    Jest to komunikowanie interpersonalne, bo jego zasięg ogranicza się do dwóch lub kilku jednostek, najczęściej znających się osobiście, które łączą wcześniejsze relacje. Komunikat kierowany jest do konkretnej, a nie do anonimowej osoby,

(2)    Komunikowanie jest zapośredniczone przez urządzenia techniczne, jak telefon c zy komputer pracujący w sieci, dlatego określa się je jako sieciowe. Ogranicza się ono jedynie do dwóch zmysłów słuchu i wzroku, tak jak w przypadku komunikowania masowego

(3)    Ze względu na złożony kanał zostaje zawsze zerwana jedność czasu i przestrzeni komunikowania (np. list, telegram, poczta elektroniczna). W przypadku zastosowania niektórych mediów, np. rozmowy odbywającej się przez telefon czy w trakcie wideokonferencji, zerwana jest tylko jedność przestrzeni, a zachowana jedność czasu.

(4)    Sprzężenie zwrotne jest z reguły opóźnione.

(5)    Mogą występować częściej niż w komunikowaniu interpersonalnym - bezpośrednim szumy, które wpływają na obniżenie efektywności procesu komunikowania.