39160 skrypt 40

-41 -

Skrypt

***********

-    krótki dwuwersowy utwór

-    apostrofa do Jezusa, prośba, by Chrystus zdjął z podmiotu lirycznego jego grzech (być może grzech pierworodny)

-    przez popełnienie grzechu pierworodnego, każdego z nas czeka śmierć, a Chrystus ją zwyciężył, stąd apel. by uwolnił nas od niej

-    krzyż = ludzkie życie - każdy dźwiga swój ciężki krzyż

-    pomiot liryczny woli borykać się z przeciwnościami losu - nieść krzyż, niż odpowiadać za swój ogromny grzech.

***********

-    krótki dwuwersowy utwór

-    apostrofa do Maryi

-    1 os. podmiot liryczny prosi Maryję, by oprócz tego, że nosi Jej podobiznę na piersi, umiał Ją jeszcze kochać, znalazł w sobie wiarę i siłę.

..Do Łazarza Baranowicza^

-    panegiryk - utwór pochwalny, który można podzielić na dwie części, w pierwszej jest odwołanie do historii biblijnego Łazarza, natomiast druga to bezpośredni zwrot do Baranowicza (celowe zestawienie imion).

-    biblijny Łazarz, który został wskrzeszony przez Chrystusa, jest przykładem Jego potęgi (zwyciężył śmierć)

-    podkreślone są zasługi Baranowicza dla krzewienia wiary, przekazywania nauk Jezusa -dzięki swoim drukarniom i działalności duchowo - oświatowej propagował religię -rozsiewał ziarna prawdy

-    zatem i biblijny Łazarz i Łazarz Baranowicz byli propagatorami mocy Chrystusa

-    śmierć, główny temat utwory, przedstawiona jest na przykładzie ziarna, które obumiera

-    w^r końcowej części utworu występują nawiązania do treści utworów wydanych przez Baranowicza (wyrazy napisane wielkimi literami):

Trąb - Truby slowes propowiednych Apollo - Lutnia apollinowa Noti y Miarę - Notij pięć Śmierci y Rodzaiu - Księga śmierci Wieniec - W wieniec Matki Bożej

-    liryka zwrotu do adresata

-    makaronizmy, archaizmy

Agnieszka Kania, Ula Drobiszewska, Grzegorz Miecznikowski

22. Poezja panegiryczna epoki baroku.

Panegiryk - uroczysty tekst pochwalny (mowa, wiersz, ust, toast itp.) sławiący (często przesadnie) jakąś osori;, czyn, wydarzenie. Powszechny zwłaszcza w XVI - XVIII w. Pisany

CZĘSTO PRZEZ POETÓW ZWIĄZANYCH Z DWORA MI KRÓLEWSKIMI LUB MAGNACKIMI.