Aby otrzymać rozkłady crv.<r dokładne, należałoby rozwiązać zagadnienie Teorii
Sprężystości w postaci równania różniczkowego czwartego rzędu wraz z odpowiednimi warunkami brzegowymi.
V4O = 0
J . r2O r2cp c20
gdzie erA. = 1 crv = —cTxy = ——-
cv ' ox o o
W przekroju AB rozkład naprężeń będzie poważnie zaburzony i zgodnie z zasadą de Saint VenanŁa nie może być określany z zależności (1) w otoczeniu punktu A, bliższym niż ,v < 1 -r 1,5/?. Dlatego miarodajnym będzie tu pomiar doświadczalny naprężeń. W tym celu naklejono w badanym przekroju AB tensometry w kierunkach x i y, czyli umożliwiających zmierzenie ex. i ey. Jeżeli wykonać wykresy sx.(x) i
sv(.v) to po ich ekstrapolacji można łatwo otrzymać wykres cry(x), a z jego
ekstrapolacji poszukiwaną wartość avA. W tym celu należy posłużyć się prawem
Hooke’a dla płaskiego stanu naprężeń wg [1]:
/<; /
j(sy+vsx\
(jy
=
1-V
K
1 — V
(8X +V8y).
Ad b) Z wyznaczonych wartości ((JvAdax i crvAteor.) można natychmiast wyznaczyć
✓ ✓
współczynnik koncentracji naprężeń
, ® \A doś.
k =—-
® vA teor.
Wartość tę należy porównać z wynikami otrzymanymi przez renomowanych badaczy np. [3],
Ad c) W pobliżu brzegu obciążonego siłami normalnymi naklejono tensometry wzdłużne i poprzeczne. Należy zmierzyć tu sx i sy, oraz obliczyć ay na brzegu, a następnie
porównać z wartością średnią crhrzegu = P / Sh.
LITERATURA
[1] Z. Brzoska: Wytrzymałość materiałów, cz. I r.6.
[2] ZAŁĄCZNIK 1. Podstawy tensometrii rezystancyjnej.
[3] Petersom Współczynniki koncentracji naprężeń.
2